با توجه به حجم زیاد آیات و روایاتی که به ترک گناهانی چون : تهمت ، غیبت و دروغ وغیره پرداخته اند ، که به تحقیق از حجم روایات و آیات مربوط به بی حجابی بیشتر است ، چرا باید از سوی مراجع فرهنگی و نهاد های دینی شاهد حساسیت بیشتری نسبت مسئله بد حجابی هستیم تا مثلا حساسیت نسبت به دروغ یا استخفاف نماز و یا چیز هایی از این دست ؟
حجم زیاد یا کم آیات یا روایات درباره موضوعی خاص ، به تنهایی دلیل بر مقدار اهمیت آن موضوع نیست هرچند که می توان به عنوان یک قرینه آن را به حساب آورد. شاید بتوان چنین گفت گناهانی که در مقابل حجاب نام برده اید تمام افراد بشر در تمام رده های سنی و فکری اجتماع را شامل می شود در حالی که حجاب اصولا در شرایط خاصی مطرح می شود.
علاوه بر این باید توجه داشت تمام احکام و دستورات دینی دارای اهمیت هستند و هر کدام از آنها را باید در جایگاه خودشان مورد بررسی قرار دهیم و شرایط خاص تحقق یا عدم تحقق آنها را - و البته آثار و نتایج آنها را - در نظر بگیریم. مساله حجاب هم همین گونه است. به ویژه که حجاب یا بی حجابی سن خاصی از افراد جامعه را شامل می شود و یا شاید اصلا در بعضی مکانها و فضاها قابلیت ظهور و بروز نداشته باشد. اما در هر صورت هر جا که این مساله مطرح می گردد با عنایت به همین موضوع است .
مثلا مساله حج مربوط به گروه خاصی است که توانایی و استطاعت انجام آن را دارند ولی باید احکام و مسائل آن برای همه تبیین و روشن گردد. از آنجا که حجاب و پوشش مرد و زن در جوامع بشری نقش مستقیم در مسائل اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی دارد و چه بسا مهم ترین مساله اجتماعی باشد بنابر این شایسته است در سطح اجتماع با اهمیت بیشتری به آن پرداخته شود تا شرایط امنیت فکری و اجتماعی جامعه برای انجام مسولیت های گوناگون افراد جامعه فراهم گردد. چون هدف رشد همه جانبه ابعاد مختلف جامعه است و رعایت حجاب مناسب و کنترل ارتباط صحیح افراد جامعه بر اساس معیارهای صحیح دینی زمینه ساز این هدف متعالی است.
ریشه ی بد حجابی را باید در کجا جستجو کرد ؟ آیا می توان با برخورد قضایی از آن جلوگیری کرد ؟
با توجه به نکته ای که دربالا اشاره کردم، می توان فقر فرهنگی وعدم اطلاع درست از وظایف و تکالیف شرعی و اجتماعی به علاوه غفلت از چگونگی حضور مفید در جامعه بدون ایجاد مشکلات برای دیگران را اضافه نمود. شهید مطهری در کتاب مساله حجاب اشاره دارد که بهانه مخالفان حجاب این است که نیمی از جامعه به دلیل داشتن حجاب از فعالیت و حضور در کارهای اجتماعی محروم می شوند ولی واقعیت این است که بی حجابی هزینه های سنگین تری را بر جامعه تحمیل می کند که اتفاقا طراحان مساله بی حجابی در سایه آن به همان اهداف اقتصادی و اجتماعی مورد نظرشان می رسند که باید به این سخن ایشان اضافه کنیم که چه بسا اهداف سیاسی هم می تواند مورد توجه این سودجویان قرار گیرد.
برای پاسخ به بخش دوم باید گفت بی حجابی از مصادیق منکرات است در رابطه با نهی از منکر تمام افراد جامعه مسئولیت دارند و البته مسئولین قضایی و انتظامی از یک طرف و قانون گذاران هم از طرف دیگر مسئولیت خاص و سنگین تری دارند. هرچند اصل اساسی بر مبنای رحمت و رافت اسلامی و ایجاد آگاهی و ارائه طریق است.
آیا دولت باید متولی اصلاح ظاهر افراد باشد یا این امر باید به خود افراد سپرده شود ؟ و اساسا حجاب را می توان امری فردی قلمداد کرد یا خیر ؟
چون موجودیت جامعه اسلامی در درجه اول وابسته به افراد حاضر در آن مجموعه است باید متولی اصلاح جامعه هر فرد از افراد جامعه باشد، مانند تک تک کارمندان یک اداره که در رسیدن به اهداف تعریف شده برای آن اداره نقش دارند و باید نسبت به بر آورده شدن انتظارات از آن اداره حساسیت داشته باشند ، تمام افراد جامعه هم بر اساس این نگرش نقش مستقیم دارند.
اما همانگونه که در هر اداره ای به حکم عقل برای حفظ ارکان و کنترل ابعاد کارها نیاز به دستگاه های حراست وجود دارد در جامعه هم در بعد بزرگتر همین نیاز به حکم عقل احساس می شود. بنابراین رعایت مساله حجاب از یک طرف امری فردی است به این معنی که خود فرد خودش را محفوظ نگه دارد ولی با توجه به اینکه ظهورو تحقق آن در اجتماع متصور می شود باید برای آن راهکارها و قوانین قابل اجرایی هم در نظر گرفت.
نظر شما