گسترش تحریم ها بیانگر شکست سیاست‌های تیم دیپلماسی دولت اصول گرای ایران و پیروزی دیپلماتیک غرب علیه حکومت ایران است. در واقع در تاریخ سازمان ملل طی شصت سال گذشته چنین اتفاقی رخ نداده بود. چنین وضعیتی بی شک به زیان پرستیژ، نفوذ و اعتبار بین‌المللی ایران است و به منزل آسیب جدی به موقعیت دیپلماتیک و نفوذ و قدرت سیاسی ایران در ساختار جهانی قدرت و روابط بین الملل به شمار می‌رود.
ما بایستی همواره در سطح دولت‌ها و افکار جهانی، با ارائه پیشنهادهای سازنده برای حل و فصل مناقشه هسته ای راه گفتگوهای دیپلماتیک را باز بگذاریم؛ اما نباید انفعالی برخورد کنیم. شکل و محتوای پیشنهادات ما می‌بایست با توجه به سه مولفه 1-آرایش جهانی قدرت، 2-اهداف ملی و3- توانایی‌ها و ظرفیت‌های ما باشد
سرمقاله ابتکار پیشنهاد کرده در چند سطح دیپلماسی فعال ایجاد شود: وزارت خارجه و شورای عالی امنیت ملی و دیپلماسی نظامی که تا کنون از این پتانسیل استفاده نشده.
این سرمقاله افزوده است:از افرادی مانند سرلشگر صفوی دستیار نظامی رهبری و وزیر دفاع برای دیپلماسی نظامی و برای تیم مذاکره کننده هسته‌ای هم افراد با تجربه وزارت خارجه و امور استراتژیک نظیر دکتر ولایتی، دکتر کمال خرازی، دکتر محسن رضایی، دکتر جواد ظریف، سید صادق خرازی و دریادار علی شمخانی را پیشنهاد کرده است.
گتنی است این سرمقاله را سلمان صفوی برادر رحیم صفوی نوشته است.
نظر شما