فرنوش صفوی‌فر: شیوع آنفلوانزای جدید، موسوم به آنفلوانزای خوکی، علاوه بر آن که سبب آماده‌باش نیروهای امنیتی و دولتی در کشورهای آلوده شده، بلکه زندگی روزمره مردم را هم تحت تاثیر خود قرار داده است. تازه‌ترین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که دوستی‌های مردم آمریکا، بعد از شیوع ویروس، رسمی‌تر شده و بیشتر آنها ترجیح می‌دهند کمتر همدیگر را در آغوش بگیرند یا ببوسند؛ حداقل کمتر از آنجه قبلا عادت داشتند.
به گزارش آسوشیتدپرس، در نظرسنجی‌‌ای که محققان دانشگاه هاروارد به وسیله تلفن، انجام داده‌اند، از بیش از هزار آمریکایی در مورد روابط روزمره‌شان بعد از شیوع آنفلوانزا سوال شد. نتیجه این شد که از هر 10 نفر، یکی اظهار کرده که با شیوع بیماری جدید، کمتر از گذشته دوستان نزدیک و افراد نزدیک فامیل‌شان را در آغوش می‌گیرند و می‌بوسند. همین تعداد هم گفته‌اند که عادت دست دادن خود را هنگام سلام به دیگران، ترک کرده‌اند. البته از هر 10 نفر، 6 نفر گفته‌اند که در مورد ابتلای خود یا نزدیکان‌شان به بیماری، نگرانی جدی‌ای ندارند که نسبت به نظرسنجی‌های گذشته، کاهش نگرانی‌ها را نشان می‌دهد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، اصول و گام‌هایی را برای پیشگیری از آنفلوانزا اعلام کرده است که این نظرسنجی نشان داده است که حدود دوسوم مردم، این اصول را رعایت می‌کنند. (شاید علت کاهش نگرانی‌ها، علاوه بر کاهش نگرانی مقامات بهداشتی بین‌المللی از سوش جدید، به علت همین رعایت‌ها باشد.) این اصول شامل شستشوی مرتب دست‌ها، عدم تماس با دیگران در صورت شک به ابتلا به بیماری، مراجعه به موقع به پزشک یا مراکز درمانی برای تشخیص بیماری و شروع به موقع درمان دارویی و... بوده است.
اما درهمین نظرسنجی مشخص شده که بیشتر والدینی که فرزند در سن مدرسه دارند، از شیوع بیماری نگران‌اند. باز بودن مدرسه‌ها و تجمع دانش‌آموزان در کنار هم، و نگرانی از این که بچه‌ها آن اصولی را که بزرگترها آموزش می‌دهند، رعایت نمی‌کنند، باعث افزایش نگرانی از گسترش ویروس شده است.
علاوه بر آن که ایجاد دلهره و استرس روانی بیش از حد در مردم به خاطر شیوع یک بیماری، به صلاح مردم و جامعه نیست، خوش‌خیالی بیش از حد، و به وجود آوردن این حس که «ما با بیماری فاصله داریم» نیز، خطرناک است. موردی که آن را در بیماری عفونی دیگر، ایدز، به خوبی تجربه کردیم. انکار بیماری، آن هم به صورت بسیار جدی و امنیتی، باعث شد که اطلاع‌رسانی برای آن به شدت به تاخیر بیفتد و این عدم آگاهی از بیماری و راه‌های انتقال، و آن را به کشورهای دیگر و فرهنگ‌ها و جوامع دیگر منسوب دانستن، باعث گسترش انفجاری بیماری شد. تا آن که همه باور کردیم که بیماری‌های عفونی در دنیای ارتباطات امروز، در یک منطقه و یک کشور محدود نمی‌ماند و از راه‌های گوناگون به همه دنیا، دهکده‌ای بزرگ، سرایت می‌کند.
آنفلوانزا هم، چه از نوع پرندگان باشد و چه از نوع انسانی و چه خوکی، مطمئنا مال کشورهای غربی و «دیگر» نیست و به راحتی از طریق دست دادن، بوسیدن، ترشحات تنفسی فرد آلوده، عطسه، سرفه و ... به دیگران منتقل می‌شود و تنها با آموزش عمومی و موثر این گونه اصول است که می‌توانیم خود را از خطر آن مصون بدانیم.
نظر شما