ابن‌عربی در سال ۵۶۰ هجری‌قمری مطابق با ۱۱۶۵ میلادی در شهر مورسیه از بلاد اسپانیای اسلامی یا اندلسی به دنیا آمد و در ۷۵ سالگی در شهر دمشق سوریه وفات یافت. برخی، نیای او را به کشور یمن و سلسله نسب وی را به حاتم طایی نسبت می‌دهند.
نظرات ابن‌عربی در مورد زن ویژهٔ و خاص اوست خواهر او فخرالنساء ایرانی بوده و کتاب معروف «ترجمان الاشواق» به یاد نظام دختر مکین‌الدین اصفهانی سروده شده است. او خود می‌گوید: من اکنون مهربان‌ترین خلق خدا به زنان هستم و حقوق آن‌ها را بیشتر از همه رعایت می‌کنم زیرا این حب از روی بصیر است و از دوست داشتن الهی است نه حب طبیعی (فتوحات مکیه، ج۷، ص۱۲۴)
او به عنوان فقیه، به تساوی حقوق زن و مرد قائل است و مثلاً امامت زن را در نماز جماعت برای مردان جایز دانسته است. هم‌چنین فرزند را به حکم خدمت به مادر ملحق می‌داند و بنابر گفته رسول «الولد للفراش» مقصود از فراش را زن می‌داند که صاحب فرزند خودش است.
ابن‌عربی برای اثبات اهمیت مقام معنوی زن، به دویدن هاجر همسر حضرت ابراهیم و مادر حضرت اسماعیل اشاره می‌کند و عمل هاجر را که ۷ مرتبه بین صفا و مروه می‌دود تا آبی برای فرزندش بیابد از مناسک حج به واسطه کمالش می‌داند. خداوند تشریع فرمود و حکمی در شریعت شد. نظرات ابن‌عربی درباره بانوان در قریب ۹۰۰ سال قبل به گونه‌ای است که گاه برخی فمینیست‌ها از آثار او با اهداف دیگر استفاده کرده‌اند.
با این حال، بررسی نظرات این عالم مسلمان علی‌رغم مخالفین و موافقین بسیاری که دارد، نشانگر سعه صدر، حرّیت و آزادی در مدارس و مکاتب اسلامی است و می‌تواند در دنیای امروز تبیین و ارزیابی شود.
نام محی‌الدین ابن‌عربی فقیه، فیلسوف، متکلم و عارف بزرگ اسپانیایی، بیش از موطن خود، در ایران و حوزه‌های علمیه مشهور است. اندیشه‌های این حکیم مسلمان نه فقط در ۸ قرن پیش، بلکه در جهان امروز نیز قابل درک و بهره‌برداری است. او با مشربی ویژه به بررسی مسائل مختلف فلسفی-عرفانی پرداخته است تا بدان حد که به عنوان پایه‌گذار عرفان نظری شهرت یافته است. بیش از ۲۰۰ اثر ابن‌عربی اکنون در کتابخانه‌های بزرگ دنیا موجود و ۲ اثر «فتوحات مکیه» و «فصوص الحکم» بیش از دیگر آثارش شهره آفاق است.
کد خبر 804691
نظر شما