روزهای «ملی» و غفلت مسئولان فرهنگی

این مسئله در مورد حکیم ابوالقاسم فردوسی که در طوسِ مشهد مدفون است و حکیم عمرخیام نیشابوری و شیخ عطار بارزتر است و مراسم سالانه در استان خراسان بسیار محدود برگزار می‌شود به گونه‌ای که رفع تکلیف شده باشد. توجه به این بزرگان و برگزاری مراسمی درخور شأن آنان از چند جهت حائز اهمیت است:

۱. روزهای «ملی» در تقویم هر ملت جایگاه والایی دارند و بی‌حرمتی یا کم‌توجهی به آن اثرات روحی و روانی فراوانی در جامعه خواهد گذاشت که در صورت تداوم آن دیگر اقدامات هم کم‌اثر خواهد شد.

۲. تکیه و تأکید بر برنامه‌های ملی در این روزها صرف‌نظر از اهداف فرهنگی و اجتماعی، می‌تواند آثار اقتصادی مهمی نیز در برداشته باشد و به گسترش بازار فرهنگی هنری کمک کند.

۳. توجه گسترده به این شخصیت‌ها علاوه بر تاثیرات شگرف علمی-فرهنگی می‌تواند به جذب و جلب توریست‌های بین‌المللی بینجامد.

۴. اکنون در جهان گردشگری، مشاهیر و نخبگان جایگاه ویژه‌ای دارند و کشور می‌تواند به بهانه این روزها با ابداع روش‌ها و برنامه‌های خاص ضمن معرفی فرهنگ و تمدن دیرپای خود به منابع مالی جدید دست یابد.