من در میان آرزوهایم‌ خواهم مرد

سینماوقتی زمانه با مردمت کاری کرده که گویی از دنیای دیگری آمده‌اند تو و هم‌پالکی‌هایت غریبید؛ اکنون با لبانی که دیگر تناسه بسته و یارای گفتن ندارد چگونه می‌توان فریاد زد، حرف زد، سخن گفت. چگونه می‌توان شهری را از دام نومیدی بیدار کرد مگر نه اینکه با خلق باید با زبان آن‌ها سخن گفت؟ منِ گم‌کرده راه و نابلد زبان، از چه سخن می‌گویم؟