مزار شاهزاده حسین فرزند امام رضا اینجاست

امامزاده حسین ابن علی ابن موسی الرضا، فرزند دو ساله امام رضا(ع) است که در سال 201 ﮬ . ق در اثر بیماری در شهر قزوین دار فانی را وداع گفته و در گورستان جنوبی شهر قزوین به خاک سپرده شده است. امام رضا(ع) فرزندی به نام داشته که به تصریح بسیاری از مورخان او همان شاهزاده حسین(ع) مدفون در قزوین است. در طول قرون و اعصار در هر کتابی از قزوین و مزارات آن سخن به میان آمده از شاهزاده حسین (ع) به عنوان فرزند بلافصل امام رضا (ع) سخن رفته است.

نقاشی سیاحان اروپایی از بنای شاهزاده حسین (قرن نوزدهم)

منابعی که در آنها به وجود این مزار اشاره شده به شرح زیر است:

1. قدیمی ترین کتابی که نام این مزار در آن اشاره شده است کتاب"تاریخ قزوین و فضائل ها" تالیف حافظ ابوعلی خلیل بن عبدالله بن احمد قزوینی است. این کتاب اکنون در دست نیست لیکن بیش تر مطالب آن در کتاب "التدوین" با ذکر ماخذ نقل شده است. او در تاریخ خود از این مزار و نام و نسب آن یاد می کند.

2. عالم شیعی، شیخ عبدالجلیل رازی در کتاب "النقض" ضمن سخن از اماکن زیارتی شیعیان آن عهد، پس از ذکر آستانه حضرت فاطمه معصومه در قم و آستانه حضرت عبدالعظیم در ری و یکی دو مورد دیگر می نویسد: «و اهل قزوین سنی و شیعه به زیارت ابوعبدالله حسین بن الرضا روند.»

3. ابوالقاسم عبدالکریم بن محمدبن عبدالکریم رافعی قزوینی، در کتاب مشهور "التدوین فی ذکر اخبار قزوین" در فصل چهارم ذیل سخن از مقبره های قزوین، ضمن شرح و وصف گورستان بزرگ آنجا از این مزار یاد کرده و می نویسد: «در این گورستان مزار منسوب به فرزند حضرت علی بن موسی الرضا(ع) است که در خردسالی در گذشته بود.»
او همچنین در جایی دیگر از کتاب مذکور، ذیل شرح حال حضرت امام رضا علیه السلام می نویسد: «مشهور است که حضرت از قزوین عبور فرموده، می گویند که در سرای داوود بن سلیمان غازی، که نسخه معروفه(صحیفه الرضا) را از وی روایت می کند، پنهان بوده است. این نسخه را اسحاق بن محمد بن مهرویه و جز این دو از داوود بن سلیمان روایت کرده اند. گفته اند فرزند وی که در گورستان قزوین مدفون است می گویند دو ساله یا خردسال تر بوده است.

4. حمدالله مستوفی در "نزهت القلوب" ذیل سخن از قزوین می نویسد: «و در آنجا مشهد امام زاده حسین پسر امام علی ابن موسی الرضا(ع) و قبر یکی از صحابه و مزار اولیاء کبار است.» او در تاریخ گزیده نیز در دو مورد از این آستانه یاد کرده است، یکی در سرگذشت حضرت رضا که می نویسد: «رضا را پنج پسر بود، محمد، جواد، جعفر، ابراهیم و حسین که به قزوین مدفون است.» و دیگر در بخش مربوط به قنات ها و رودخانه ها و مساجد و معابر قزوین، بدین گونه که: «گورستان های آن تماما داخل شهر است و بهترین آن به کثرت و برکت مقبره ایست، شرقی آن محله ری و غربی آن محله ی ارداق نزدیک رودخانه و شمال آن محله ی شهرستان و جنوبی آن باروی شهر ارداق و در آن مقبره مشهدی است از آن پسر علی ابن موسی الرضا، وفات آن پسر در 2 سالگی بوده و گویند حسین نام داشته.»

5. پژوهشگر معاصر، سید حسین مدرسی طباطبایی از اساتید دانشگاه پرینستون آمریکا در این زمینه تحقیق کرده و کتاب های خطی و اسناد بجا مانده از شاهان و شاهزاده گان و دانشوران در هفت قرن گذشته پیرامون آستانه شاهزاده حسین را بررسی کرده و همه آنها را در کتابی به نام برگی «از تاریخ قزوین» آورده است که در آن می نویسد: «اکثر مورخان و سیره نویسان که بردن نام همه آنها از حوصله این کتاب خارج است، امامزاده حسین را فرزند علی بن موسی الرضا می دانند.»

6. بر اساس دست خط موجود در آستان مقدس امامزاده از حضرت آیت الله مرعشی نجفی به تاریخ 22 صفر 1388 هجری قمری برابر با 1346 هجری شمسی، ایشان نیز صحت نسب این امامزاده را تایید کرده است.
آیت الله شهاب الدین الحسینی مرعشی در این دست خط نوشته است: « راجع به مزار کثیرالانوار شاهزاده حسین (ع)مشهور در دارالمومنین قزوین سئوال فرموده بودید، عرض می شود که حقیر مدت ها بود در مقام تفحص و تجسس نسبت به این موضوع بودم تا آن که به حمدالله و الشکر در کتاب «مستطات التدوین فی رجال قزوین» تالیف علامه مورخ و محدث امام الدین ابوالقاسم عبدالکریم بن محمد بن عبدالکریم رافعی القزوینی که در سنه 633 فوت شده به دست حقیر رسید و در محلی از آن کتاب عباراتی هست که می نویسد: «اعظم مقابر قبرستان از راه ارواق و فیها قبر واحد منا لصحابه رضی اله عنهم کذا سمعت والدی ره یقول و فی هذه المقبره المشهد المعروف به ابن علی بن موسی الرضا رضی الله عنه و کان قدمات فی الصغر و منه قبر جماعه من العلویه والشیعه الی وفی.»

/6262