تیتر سه وبلاگ‌ها
-
اتاقی به وسعت جهان، جهانی به وسعت گوشی
برای ورود به اتاقشان باید در بزنید. آن‌قدر آن‌ها را برای خوردن ناهار یا شام صدا می‌زنید که در آخر خسته می‌شوید و سینی غذا را پشت در اتاقشان می‌گذارید.
-
خب چرا ما نه؟
رابرت مرتون، جامعه شناس امریکایی در سال ۱۹۳۸ نظریه معروف «فشار ساختاری» خود را مطرح کرد.
-
همین که در ایران دموکرات باشید کافی نیست
هر ساله بر تعداد ایرانیانی که به قصد مهاجرت کشور را ترک می کنند و در کشورهای توسعه یافته سکونت می گزینند افزوده می شود.
-
خز و خیل‌ها چه کسانی هستند؟
در چند سال اخیر در بعضی از عروسی های شهر باب شده است که خواننده با اجرای آهنگ های به قول خودش خز نظیر «عسلِ» داود بهبودی از "جک و جوات"های مجلس درخواست می کند تا به صحنه بیایند.
-
تأملاتی درباره سفره ایرانی
سفره در جامعه ایرانی از جایگاه و منزلت خاصی برخوردار است. اگر نگوییم مقدس است حداقل می توان گفت که واجد ارزشی قابل توجه است.
-
وقتی دهه ۵۰ به‌تدریج رقیب دهه ۶۰ می‌شود
چیپس دهه شصتی، نان باگتِ دهه شصتی، کافۀ دهه شصتی! مداد دهه شصتی.
-
تا طلاق نگرفتند، کتاب ننوشتند
فردین علیخواه: قبل از عید داشتم کتاب‌های کتابخانۀ کوچکمان را گردگیری می‌کردم.
-
خانم متأهل، بیاد دایرکت
فردین علیخواه: این مطلب درباره نظم اجتماعی و نظارت اجتماعی و بررسی جامعه شناسی یک مساله است که دارای محتوای خاص بزرگسالان است.
-
نتیجه فیلترینگ تلگرام: آشنایی با پورن استارها
فردین علیخواه: اثر فیلترینگ تلگرام بر دانش‌آموزان در یک پایان‌نامه دانشگاهی: آشنایی با پورن استارها!
-
به دنبال حواس‌پرتی می‌گردم
فردین علیخواه: گریز(escapism) یکی از مفاهیم مطالعات فرهنگی است و به معنای آن است که وقتی ما با واقعیتی ناخوشایند مواجه می‌شویم به دنبال حواس‌پرتی می‌رویم.
-
دویست متر جلوتر به چپ بپیچید
فردین علیخواه: آثار و پیامدهای اجتماعی فنّاوری‌ها همواره موردتوجه جامعه شناسان قرار داشته است. این آثار و پیامدها گاه مثبت و گاه منفی بوده است. بیان پیامدهای منفیِ فنّاوری‌های نوظهور از طرف جامعه شناسان، یا زمینه اصلاح این نوع فنّاوری‌ها را فراهم کرده، و یا موجب توجه و تأمل استفاده‌کنندگان از آن‌ها شده است.
-
ما «تنهای انبوه» هستیم
فردین علیخواه: نه این‌که آدم بدبینی باشم یا دچار تکنوفوبیا (واهمه از تکنولوژی) شده باشم، ولی گاهی اوقات وقتی که در ذهنم آینده نه چندان دور را مجسم می‌کنم به این تصویر می‌رسم که افراد به‌تدریج توانایی حرف زدن را از دست خواهند داد. اگر زندگی به همین شکل پیش رود، تکلم، به عنوان یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها و هنرهای انسان سخن‌گو با او خداحافظی خواهد کرد.