محمدرضا تاجیک

بازاندیشیدن به «ملت-دولت»/ بازگشت به فاز نخست انقلاب و خلق «سوژه‌های سیاسی» و «اراده عام» / دولت اخته خود را ویران می‌کند

اخبار اندیشهجامعه‌ی امروز ما، جامعه‌ی پرمشکلی است. با اندکی تأمل بر علل بروز و ظهور این مشکلات، نقش دولت‌ها را بسیار برجسته می‌بینیم. به بیان دیگر، هرجا مشکلی هست، جای پای دولتی هم هست. لذا، در تحلیل نهایی، دولت‌ها در ایران، همواره خود انکار و عدوی خود بوده‌اند، و خود، خویش را اخته و فاقد فالوس نموده‌اند. از این‌رو، شاید بتوان نتیجه گرفت که تنها راه نجات دولت از خویش، از میان برخاستن آن و ایجاد فضایی برای استقرار دولتی متفاوت است.

نازایی در عرصه سیاسی ایران/ تاجیک؛ جامعه امروز ایران در درون خشم و شورشی نهفته دارد که در صورت فوران همه‌چیز را دگرگون می‌کند

احزاب و شخصیت‌هامحمدرضا تاجیک با اشاره به بی‌حسی سیاسی جامعه ایران گفت سیاست در ایران به مرحله‌ای از «نازایی و تکرار» رسیده است که نه هدفی دارد و نه امیدی برای تغییر برمی‌انگیزد. به گفته او، مردم دیگر باور ندارند از دل تدبیر حاکمان، تغییری در زندگی‌شان حاصل شود.

تحلیلی تند و انتقادی درباره "ابتذال" و "سترونی" عرصۀ سیاست در ایران

محمدرضا تاجیک از ابتذال سیاست در ایران می گوید / مردم ایران سیاست را عجوزه کریه منظر می‌بینند

اخبار اندیشهدر فقدان تامل اندیشگی و این فقدان اراده-به-تغییر، سامان اخلاقیِ دروغین و دردناک و تهی از نیکی و حقیقت‌مندی بر زیست فردی و اجتماعی ایرانیان حاکم شده است که دیگر زیستن نمی‌توانش دانست. می‌بیند در این ناوضعیتی (وضعیت انجماد و سترونی و تعلیق) که بر جامعه حاکم شده است، دیگر کسی از کرامت و عدالت و فضلیت برخوردار نیست، و زندگی تبدیل به یک سامان اخلاقی ویران و مرگ‌آفرین و هم‌بستۀ روح تباه و تبهکار طالبان قدرت و منفعت گردیده است.

چه چیزی را دربارۀ ایرانِ امروز نمی‌دانیم؟ / نئولیبرالیسم سازنده انسان منفعت جو در برابر انسان مبارز / چه بر سر هویت‌های مقاومت دینی مانند ایران آمد؟

اخبار اندیشهپنداری، سرها در گریبان است و کس جز پیش پا را دید نتواند. پنداری زمستان سیاست است.اما چه باید کرد یا چه می‌توان کرد اگر این «نداستن»ها را سبب در «نخواستن»ها باشد؟ به بیان دیگر، چنان‌چه اهالی قدرت را اساسا اراده-به-دانستنِ راز درون‌پردۀ تغییر حال و احوال خود و جامعه نباشد، چه باید کرد؟ نمی‌دانم.

سیاست یعنی وفاق را گفتن، نوشتن، به صد حیلت بر صور شقاق دمیدن/ محمدرضا تاجیک از راز همبستگی قدرت و شقاق می گوید

احزاب و شخصیت‌هاتاجیک فعال سیاسی اصللح طلب در یادداشتی نوشت: آیا سیاست را اگر نان و آبی باشد، برای بسیاری از اهالی قدرت، در قعر چاه شقاق و فراق نیست؟ آیا سیاست و قدرت در ایران امروز را، جز آن راهی که سوی دریای هول هایل و خشم طوفان‌های ستیزش و ستیهندگی است، راهی هست؟ و آیا تمنا و خواستِ وفاق، امری خیالین نیست؟

پایتان را از روی مین ذهنی خویش بردارید

اخبار اندیشهاصرار بر ایستادن روی مین ذهنی ، نتیجه جز هلاکت و نیستی نیست. در این شرایط، بقا را اگر راهی هست، جز درک این مهم نیست که حتی در شرایطی که به‌نظر می‌رسد هیچ راهی وجود ندارد، هنوز انتخاب‌هایی دارند… باید پای‌شان را از روی مین ذهنی خود بردارند و با واقعیت‌ها آن‌گونه مواجه شوند که هستند… باید به تصریح فرانسیس بیکن، فروتنی پیشه کنند و خود را از بت‌های ذهنی برهانند و بدانند که ذهن آنان نیز، بنا بر طبع‌ خود به‌سمت خطا گرایش دارد و تمایل دارد از سطحی‌ترین فهم و درک و تجربه به عمیق‌ترین نتایج برسد، و این، چیزی نیست جز غرور و تکبر و نشانه‌ی پوچی بشر.

محمدرضا تاجیک: اصلاح طلبان دیگر نمی توانند نزد مردم جایگاه پیدا کنند/ جامعه خیلی جلوتر از جریانات سیاسی است

احزاب و شخصیت‌هادکتر «محمد رضا تاجیک» معتقد است جریان اصلاح طلبی سرمایه اجتماعی گذشته خود را به کلی از دست داده و مطالبات نسل جوان را نیز درک نمی‌کند.

شبح جنگ ما را می‌خواند / وقتی جنگ به پایان نمی‌رسد؛ مسئولیت ما در برابر شبحی که بازمی‌گردد

اخبار اندیشهشبح جنگ، به‌ما می‌گوید: «گذشت امروز، فردا را هش دارید». از سنگ خیال و نگاه خویش برون آیید، سر خود بر سر سنگ هوشیاری بزنید، و گر بود دشت، هموار بگذرید، ور بود دره سرازیر شوید، و اگر کوه و دریایی، برای مواجهه و عبور، آماده و مهیا باشید.... و هیچ‌گاه مپندارید که به آن‌چه می‌خواستید رسیدید، چون به گفتۀ بزرگی: بدترین غافل‌گیری این است که در این وهم و خیال شوید که به آن‌چه می‌خواستید، رسیده‌اید. ... شب بس دراز است و قلندر در اندیشۀ جنگ.

روزنوشت ۱۴ مرداد ۱۳۸۱

خاطرات هاشمی: محمدرضا تاجیک گفت توسعه سیاسی خاتمی به بن‌بست رسیده

تاریخ ایرانبه دیدن رهبری رفتم که از مشهد مراجعت کرده‌اند. آقای [سیدمحمد] خاتمی هم آن‌جا بود. گفتند، پیام وزیر امورخارجه عربستان، اعلام خطر آمریکا و ضرورت اقدامات احتیاطی پیشگیرانه بوده است. رهبری از نامه ۱۵۱ نماینده مجلس درباره نهضت آزادی خشمگین هستند.

آشتی ملی یعنی به‌رسمیت‌ شناختن کثرت‌ها

تاجیک: آتش‌بس، نوعی «جنگ خاموش» است/ شاهد باشکوه‌ ترین و زیباترین روح جمعی ایرانی بودیم

احزاب و شخصیت‌هامحمدرضا تاجیک گفت: آتش‌بس، نوعی «جنگ خاموش» است و حکم عقل راهبردی شنیدن صدای پای جنگی است که خاموش می‌آید.

تاجیک: سر از بال و بالین بیرون کنید / نگاه را به احساس تقصیر آذین کنید

«شعرگونه‌»های نظریه‌پرداز در نشست بهارانه اهالی علوم سیاسی / وقتی چیزی من را اذیت می کند شعر می گویم

اخبار اندیشهکجائید، کجائید مرغان این دهکوره دور از دوستی، کجائید؟ / سر از بال و بالین بیرون کنید / نگاه را به احساس تقصیر آذین کنید. این بخش از ابیات، نقش روشنفکر مسئول را نمایان می کند. ندایی است برای بیداری و احساس مسئولیت. که می تواند همان ۳۰ مرغی باشد که بس پراکنده، نا آشنا، به دور از دوستی به سر می برند، همان نخبگان و روشنفکران، و مردم و حاکمانی که از هم دور افتاده و دوستی و همدلی میانشان کم شده است. بیانی دیگر از این شعر که شجریان نیز آن را سرود: همراه شو عزیز، همراه شو عزیز /تنها نمان به درد، کاین درد مشترک / هرگز جدا جدا، درمان نمی‌شود

اکنون ایران و روایت محمدرضا تاجیک برای برون رفت از بحران هایش/ مصالح مردم به جای مصلحت گروه خاص / ضرورت تدوین سیاستنامه جدید از سوی متفکران و مسئولان

اخبار اندیشهدر تاریخ اکنون این مرز و بوم، عده‌ای که با داعیۀ شرعیه به تدبیرگران قوم تبدیل شده‌اند، از منظر و نظری معطوف به خواستِ قدرت و کنترل، دست‌اندرکار تقریر و تدوین سیاست‌نامه‌ای شده‌اند که در آن، نه‌تنها نشان و نشانه‌ای از «رضایت مردم»، و «مصالح مردم» و «استحسان» نیست، بلکه سیاست، جز به «هر چه خواستن با رعیت بار کردن و به هوای نفس و اقتضای غضب ایشان را معذب داشتن»، و جز به «مصلحت و منفعت و رضایت و خواستِ کنترل و منقادسازی اقلیتی خاص» دلالت نمی‌دهد.

هشدار محمدرضا تاجیک از تئوریسین‌های اصلاحات/ وفاق نزد طالبان قدرت، همان اسم رمز تسخیر دولت است/ امروز ترجمان وفاق را در حذف یاران تجربه می‌کنید

احزاب و شخصیت‌هاتئوریسین جریان اصلاحات، در یادداشتی نوشت: وفاق در نزد بسیاری از طالبان قدرت، همان اسم رمز تسخیر دولت است، و امروز، تجلی و ترجمان این اسم رمز را در حذف و طرد یاران خود تجربه می‌کنید، و این هنوز از نتایج سحر است.

روایت محمدرضا تاجیک از روزنه‌طلبانِ حکومتی / آیا تامل و تفکر باید به دیگران سپرده شود؟

اخبار اندیشهبنیادی‌ترین مشکل این گروه، شاید آن باشد که نه مستعد تقریر و تدوین نظام جدیدی از مفاهیم برای تکوین و بسط این آگاهی نوآیین هستند، نه چندان برای اهل تامل و تفکر و تدبیر بیرون از خود اهلیت و شانیتی قائل هستند (و البته بالعکس) تا انجام این مهم را بدانان بسپارند. افزون بر این، سخت اسیر روزمرگی و شبه‌مسئله‌های خُرد و انبوه‌اند، و تدبیرهای راهبردی نه می‌دانند و نه می‌توانند.

هنگام گفتنِ ناگفتنی‌ها

اخبار اندیشهچه کسانی با چه منافع و انگیزش‌هایی با طرح فیلترینگ، اقتدار نظارتی-کنترلی نظام را چنین با چالش مواجه کردند، و چه کسانی با توهمات و ناهشیاری‌ها و بی‌تدبیری‌های خود، چند روزه تمامی سرمایه‌های انسانی، حیثیتی، اعتباری، اقتصادی، و سیاسی ایران در سطح منطقه‌ای و جهانی را بر باد دادند. اگر نگویید و دیگران را نیز، از گفتن منع کنید، بدانید با «جنبش گفتن ناگفتنی‌ها» مواجه خواهید بود.

مشکله‌ «فصل» و مسئله‌ «وصل»، دل آشوبه بازیگران عرصه قدرت است نه مردم!

محمدرضا تاجیک: امروز وفاق میان اصحاب قدرت فوریت ندارد /به وفاقی بیندیشیم که شکاف فزاینده «ملت - حکومت» را مرتفع کند

احزاب و شخصیت‌هامحمدرضا تاجیک گفت: مشکله‌ «فصل» و مسئله‌ «وصل» در ایران امروز، بیش از آن‌که دل‌آشوبه‌ی مردم باشد، دغدغه‌ی تکنیکی و تاکتیکی بازیگران عرصه‌ی قدرت و سیاست بوده و هست.

اکثراً گرفتار نوعی عقدۀ ادیپ (حسادت به صاحب قدرت) هستند

رفتارشناسی «تاجیک» از لمپن‌های سیاسی / لمپن‌های سیاسی می‌کوشند از در و دیوار دولت با طناب وفاق بالا بروند

اخبار اندیشهاصحاب قدرت کنونی نیز، با تأکید بر ارادۀ معطوف بر گریز و پرهیز از خالص‌سازی و قبض و انجماد، مسیر را برای ورود این‌قبیل لمپن‌ها- آگاهانه یا ناآگاهانه، خواسته یا ناخواسته- هموارتر کرده‌اند. اما این اصحاب قدرت امروز باید سخت هش بدارند و از تاریخ دیروز سرزمین خویش بیاموزند که آنانی که قبل از ورود به حریم قدرت، همه عیب‌شان را هنر و کمال می‌دیدند، و همه خارشان را گل و یاسمن می‌نمودند، می‌توانند به طرفه‌العینی تحول حال و احوال یابند و بنیادشان براندازند. 

تحلیل محمدرضا تاجیک از مجاهدان یکشنبه/ شما خوابید، ما بیدار، خرم و آسوده‌تان خفتار

احزاب و شخصیت‌هادر جامعه امروز ما، کم نیستند مجاهدین یکشنبه‌ای که اساسا انقلاب و جنگ را درک و تجربه نکرده‌اند، اما قبای انقلاب و جنگ را جز به قامت خویش نمی‌بینند و نمی‌پسندند.