به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت الله حاج سید محمد علی حائری طبسی، فرزند خاندان علم و سیادت، در سال ۱۳۶۴ هجری قمری در کربلای معلی به دنیا آمد، شهری که خون شهیدان و جانفشانی عاشقان اهل بیت(ع) در آن موج میزند و مکتب اهل بیت(ع) در دلها درخشان است. او از کودکی، نشانهای از هوش سرشار، حافظهای کمنظیر و عطش علم و معرفت را از خود آشکار ساخت و همزمان با تحصیل علوم دینی، مشق تدریس را آغاز کرد، تا بدانجا که پانزده سال در حوزه علمیه قم کرسیهای فقه و اصول را برپا داشت و طلاب علوم دینی را در مسیر ایمان و فضیلت تربیت نمود.
آیت الله حائری طبسی وارث دودمان علم و دیانت بود؛ پدر بزرگوارش، مرحوم آیت الله سید محمدرضا حائری طبسی، از پیشوایان دانش و فضیلت در حوزه کربلا بود و اجدادش نیز چراغهای فروزان علم و معرفت به شمار میآمدند. او در نه سالگی ملبس به لباس مقدس طلبگی شد و در حوزه علمیه کربلا، از محضر استادانی چون آیات عظام: شیخ یوسف خراسانی، شیخ علیاکبر نائینی، شیخ محمدحسین مازندرانی و پدر بزرگوار خود بهره برد. در سایه این تربیت، علوم دینی، ادب علمی، زهد و روحیه جهادی در راه دین در وجود او نهادینه شد.
روحیه عاشورایی و شجاعت بیبدیل او از همان آغاز جوانی آشکار بود. ظلم و استبداد را تاب نمیآورد و در برابر تبلیغات مسموم جریانهای کمونیستی و وهابی که جوانان را از مسیر حق منحرف میساختند، با تشکیل هیأتهای مذهبی، برگزاری مجالس سوگواری و دعوت از علما، تلاش نمود تا بنیه فکری و روحی نسل جوان را حفظ کند. ایشان با چاپ و پخش کتب مذهبی و انتشار مجله «ذکریات المعصومین»، نه تنها در داخل عراق بلکه در کشورهای عربی نیز پیام اهل بیت(ع) را تبلیغ نمود و گاه شخصاً مسئولیت حمل و توزیع این کتب را بر عهده داشت، اگرچه گاه با موانع و فشارهای حکومت مواجه میشد.
با تبعید امام خمینی(ره) به عراق، آیت الله حائری طبسی که در آن زمان جوانی طلبه بود، نقش تعیینکنندهای در اطلاعرسانی و بسیج طلاب و علما برای استقبال از امام ایفا نمود. وی با همراهان خود اتوبوسهایی فراهم ساخت و در چند فرسخی کربلا، امام را با سلام و صلوات به شهر وارد کردند و در مدت اقامت یک هفتهای، همواره ملازم ایشان بود. پس از آن، همراه امام به نجف رفت و به عنوان رابط میان امام و علما، در برقراری ملاقاتهای مهم، از جمله دیدار امام با آیت الله العظمی سیدمحسن حکیم(ره)، نقش اساسی ایفا نمود و با درایت و تیزهوشی، موانع را از مسیر حق برداشت و نقشههای دشمنان را خنثی ساخت.
این خدمات شجاعانه، حساسیت دستگاه بعث عراق را برانگیخت و او را در سال ۱۳۵۰ شمسی در کربلا دستگیر و تحت شکنجههای طاقتفرسا قرار دادند. زندان زیرزمینی با فضایی اندک که تنفس در آن به سختی امکان داشت، آزمونی بود بر صبر و استقامت او. او در این مدت شاهد ضرب و شتم پدر و همراهان خود بود و با همه سختیها، ایمان و وفاداری خویش را حفظ نمود. پس از نه ماه، بدون محاکمه و با فشارهای خارجی، از عراق اخراج شد و در مرز شلمچه، هویتش بررسی گردید تا سرانجام به قم راه یافت.
پس از ورود به ایران، آیت الله حائری طبسی ضمن ادامه تحصیل و تدریس، به مبارزات سیاسی علیه رژیم پهلوی ادامه داد و در راهپیماییها، پخش اطلاعیهها و ایراد سخنرانیها حضوری فعال داشت. پس از پیروزی انقلاب، به امامت جمعه شهرستان طبس منصوب شد و در این سنگر عبادی، سیاسی و اجتماعی، خدمات فرهنگی، تربیتی و دینی ارائه نمود. تأسیس حوزه علمیه امام صادق(ع) در طبس، یادگار خدمات فرهنگی و علمی اوست.
از دیگر مواریث و خدمات ماندگار آیتالله طبسی، بنیانگذاری و پایهگذاری حسینیه کربلاء قم است که بیش از چهل سال است با اطعام بیوقفه و بیادعا، تکیهگاه محرومان و نیازمندان شده است. این حسینیه، با حال و هوای خاص و نورانی خود، محلی برای اجتماع عزاداران اهل¬بیت(ع) است که جان¬شان از نور و اخلاص لبریز است. از آغاز تأسیس در سال ۱۳۴۹، پس از بازگشت ایشان از عراق، این مجموعه نه تنها محفل عزای اهل بیت(ع) شد، بلکه مأمنی برای بیپناهان و محرومان شهر گردید و به صورت مستمر، اطعام، اسکان، و نیز کمکهای درمانی را برای محرومان فراهم آورد.
حسینیه کربلاء قم، با این خدمات گسترده و استمرار بیش از چهار دهه، به پایگاهی تبدیل شده است که سالانه دهها دسته عزاداری و محفل دینی برگزار میکند و حتی شبهای جمعه میزبان هیأتهای پرطرفدار شهر است. اطعام شبانه، صبحانه و خدمات ماهانه برای هزاران نیازمند، تمامی این فعالیتها توسط خادمان مخلص و داوطلب، بدون چشمداشت مالی و با عشق و اخلاص انجام میشود.
زندگی ایشان، مصداق بارز حدیث نورانی امام صادق(ع) بود که فرمودند: «کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم». او با تواضع، زهد و روحیه خدمترسانی، الگویی برای طلاب و روحانیون شد و محبوبیت و ارادت علما و مردم را به خود جلب نمود. سبک زندگی این عالم وارسته در بخشش و نگاه کریمانه به مردم، الگویی
مناسب برای طلاب و روحانیون است و نشان میدهد که پیروی از اهل بیت(ع) تنها مسیر رسیدن به کمالات انسانی و معنوی است.
خورشید عمر پربرکت این عالم ربانی، پس از عمری جهاد، علمآموزی، خدمت به دین و دلدادگی به اهل بیت(ع)، در ۱۵ جمادیالثانی ۱۴۲۴ هجری قمری برابر با ۲۳ مرداد ۱۳۸۲ شمسی به لقای محبوب شتافت و پیکر مطهرش در میان حزن و اندوه علما و ارادتمندان، در جوار کریمه اهل بیت(ع) در آرامگاه شیخان قم به خاک سپرده شد. آثار علمی و فرهنگی او، از جمله مقتل الحسین(ع)، النبلاء فی تراجم علماء کربلا، شرح شرایع الاسلام و تقریرات درس آیةالله العظمی گلپایگانی، یادگار تلاش علمی، فرهنگی و اجتماعی این عالم ربانی است و چراغ هدایت و نمونهای از علم، تقوا و شجاعت برای نسلهای آینده باقی گذاشت.
به همین منظور مراسم بزرگداشت سالگرد ارتحال عالم ربانی حضرت آیت الله حاج سید محمدعلی حائری طبسی، طبق سنوات گذشته، شامگاه جمعه ۱۴ آذرماه مطابق با ۱۴ جمادی الثانی در شهر مقدس قم حسینیه کربلاء المقدسة به آدرس ابتدای خیابان باجک، کوچه ۲، بعد از نماز مغرب و عشاء برگزار خواهد شد.
نظر شما