پیشه‌وری از اعضای مؤسس حزب کمونیست ایران (دهه ۱۹۲۰) بود و به ۱۵ سال حبس محکوم و به زندان قصر منتقل شد، پس از عفو عمومی در شهریور ۱۳۲۰ آزاد شد. ولی به خاطر اختلافات سیاسی با گروه ۵۳ نفر و شخص دکتر تقی ارانی (در دوره زندان) و آوانسیان از فعّالیت در حزب توده ایران خودداری کرد و به انتشار روزنامه آژیر پرداخت که سیاست آن حمایت از اتحاد جماهیر شوروی بود. در سال ۱۳۲۲ خود را کاندیدای نمایندگی دوره ۱۴ مجلس شورای ملی کرد و به عنوان نماینده اوّل تبریز رأی آورد، ولی اعتبارنامه وی علیرغم حمایت دکتر مصدق از وی با مخالفت گروه سید سیدضیاءالدین طباطبائی در مجلس شورای ملی رد شد.
سید جعفر پیشه‌وری در سال ۱۳۲۴ به تبریز رفت و فرقه دموکرات آذربایجان را تأسیس کرد و به دنبال آن حکومت خودمختار آذربایجان را برپا داشت. این اقدام او همراه با تصرّف پادگان‌ها و واحدهای نظامی در تبریز و ارومیه و اردبیل بود.
23 افسر سابق که در طول تجزیه طلبی جعفر پیشه وری که به تصمیم و طبق نقشه و سیاست استالین و با حمایت نیروهای شوروی مستقر در ایران دست به این کار زده بود دوم ژانویه سال 1947 (12 دی ماه 1325 هجری خورشیدی) اعدام شدند.
جرم آنان خیانت به میهن با اقدام برضد یکپارچگی آن و همکاری با عوامل بیگانه و آلت اجرای سیاست یک دولت خارجی شدن بود. دادگاهی که این عده و شمار دیگری را محاکمه کرد 25 آذر ماه، چهار روز پس از پایان غائله تشکیل شده بود.
سختگیری در مورد غیرنظامیانی که با تجزیه طلبان همکاری کرده بودند کمتر بود به گونه ای که از 148 نفری که در آذرماه محاکمه شده بودند تنها سه نفرشان اعدام شدند و مجازات بقیه زندان بود که از میان آنان هم تنها چهار نفرشان به حبس ابد محکوم شدند. کسانی که ابراز ندامت کرده بودند به مجازات زندان محکوم شده بودند.
استخراج گروه تاریخ خبرآنلاین / 62
نظر شما