در این دیدار جناب آقای دکتر محمد جعفری، رییس دفتر ریاست مجلس شورای اسلامی نیز حضور داشتند . از آنجا که در دوران بیماری بنده، برادر آقای دکتر جعفری به رحمت ایزدی پیوسته بود، شایسته دانستم که در این حضور، خدمت ایشان نیز رسیده وانجام وظیفه نمایم که در این دیدار بحمد الله هردو خواسته برآورده گردید.
در آغاز ضمن سخن از شرایط اختناق دوران صدام در عراق وتحت فشار بودن مراجع و حوزویان، به رخداد حرکت دادن مرحوم آیة الله العظمی خویی به حلًه وسپس به بغداد در پس سرکوب قیام ملت عراق در سال ۱۹۹۱ میلادی وسختی هایی که آن بزرگ مرجع در این سه روز کشیدند اشاره نموده و به ذکر جزئیاتی از این ماجرا پرداختم. آنگاه عنوان نمودم که در پیش وپس از این سالها، ستارگان و برجستگانی از استوانه های علمی حوزه نجف أشرف، همچون مرحوم آیة الله میرزا هاشم آملی( پدر آقای دکتر لاریجانی)، مرحوم آیة الله میرزا جواد تبریزی، مرحوم آیة الله سید محمد روحانی و آیة الله وحید خراسانی به قم هجرت نموده ورحل اقامت گزیدند وبا تشکیل حوزه های درسی ، تحوًل ونوآفرینی وجنب وجوشی تازه را در محافل علمی حوزه قم ، بوجود آوردند که پیوندی از مکتب نجف و قم بوجود آمد تا آنجا که اکنون فرهیختگان و صاحبنظران وستارگان حوزوی در کنار این سفره گسترده فقه و اصول و جز اینها زانو زده و به بهره وری پرداخته ومی پردازند.
مرحوم آیت الله میرزا هاشم آملی ( پدر آقای دکتر لاریجانی)
سپس در راستای روابط گرم وصمیمی وتواضعی که در حوزه ها وبه ویژه در بزرگ استوانه ها وستارگان علمی وجود داشت ، و دارد به مواردی اشاره گردید که در اینجا به یاد خاطره ای از مرحوم آیة الله العظمی روحانی افتاده وچنین نقل نمودم ، که ایشان به من فرمودند : هنگامی که در سال ۱۳۵۶ شمسی به ایران وقم هجرت نموده وحوزه درسی خود را در خانه ای در کوچه إرم تشکیل دادم ، متوجه شدم که تعدادی از فضلا ، همه روزه در پاره های پایانی درس من حاضر می گردند.
مرحوم آیت الله حاج سید محمد روحانی
از آنجا که این مطلب همه روزه رخ می داد ، روزی به یکی از این آقایان گفتم که شما چرا هر روز در حدود پایان درس ، به درس حاضر می گردید؟
آن آقا گفت که آقا. درس شما هم زمان با درس آیة الله العظمی میرزا هاشم آملی می باشد واز آنجا که ما چند سال است در درس ایشان حضور داریم . اخلاقا صحیح نیست که درس آقای آملی را ترک نماییم واز سوی دیگر هم مایلیم که از رشحات علمی درس شما محروم نگردیم. به هرحال این شرایط ما است.
مرحوم آیة الله روحانی می فرمودند : که به آقایان عرض کردم که حتما درس ایشان را ازدست ندهید و خوب بهره گیرید.
مرحوم آیة الله روحانی فرمودند : چند روزی سپری شد که ناگاه در درس دیدم این چند نفر از آقایان فضلا ، هر روز از آغاز ، در درس من حضور دارند. کنجکاو شده وپس از درس از همان آقا سوال کردم ، قصًه چیست؟ وشما در ابتدای درس من حاضر می گردید؟
آن آقا پاسخ داد که آیة الله آملی از سرعت حرکت ما پس از پایان درس خویش ، کمی حسًاس شده وسوال کردند که موضوع از چه قرار است؟ هنگامی که آگاه از ماجرا شدند ، ساعت درس خویش را یک ساعت به عقب أنداختند . تا اینکه ما بتوانیم از درس شما بهره گیریم.
نقل این رخداد که برای آقای دکتر لاریجانی بسیار جالب بود ، اضافه نمودند که چه صمیمیت وتواضعی در میان این بزرگان وجود داشت ، واین روحیات نشان از خلوص نیًت آنان در راه وتحصیل وتدریس وجز اینها دارد.
در این هنگام سخن به نقش آفرینی مرحوم پدر شهیدم آیة الله حاج شیخ أحمد انصاری در نجف اشرف وجایگاه ایشان در حوزه و نیز در میان مراجع ، به ویژه مرحوم آیة الله خویی کشانیده شد ، وبه حرکت و فعالیت های برجسته اجتماعی این شهید والامقام اشاره هایی گردید که برخی از آنها به ویژه در تغییر دیدگاههای حرکت مراجع نجف اشرف در مسائل و رویدادهای اجتماعی وسیاسی ایران وعراق ، برای دکتر لاریجانی وریاست دفترشان ، جالب توجه بود.
مرحوم آیت الله خویی و شهید آیت الله انصاری
از این پس سخن به اوضاع و رخدادهای جاری در عراق کشانیده شد که پس از اشاره به برخی رخدادهای یک ماهه اخیر ، رییس مجلس نگرانی خود را از به تاخیر افتادن انتخاب نخست وزیر وخلأ سیاسی ونیز تا اندازه ای خلأ امنیتی اظهار داشت.
اینجانب به شرایط سنگین سیاسی در عراق وتاریک بودن آینده در آن اشاره کرده ونگرانی خود را نسبت به بار سنگین وإضطرابی که قلب تپنده عراق ، یعنی آیة الله سیستانی ، در این روزها بردوش می کشند ، إظهار داشتم واضافه نمودم که در این روزها ولحظات حساس عراق ، یک روز ایشان ، همچون یک ماه اضطراب ونگرانی . سپری می گردد که سخنان مرا مورد تایید قرار دادند.
دکتر لاریجانی، وجود آیة الله سیستانی را برکتی گسترده بشمار آوردند.
در پایان این دیدار که ساعتی بطول انجامید ، ضمن آرزوی سلامتی وموفقیت آیة الله سیستانی در رهنمود ملت و سردمداران عراق و قرائت فاتحه ای بر گذشتگان از بزرگ ستارگان حوزوی گذشته ونیز برادر دکتر جعفری و تقدیم تسبیح تربتی که از تربت های بدست آمده از رواق زیر زمین باب الراس صحن مطهر حسینی(ع) بشمار می آمد با مشایعت گرم این دو عزیز خدمتگزار ساختمان و فضای گسترده مجلس شورای اسلامی را ترک نمودم.
نظر شما