سوالی که اعضای شورای امنیت باید از آمریکا بپرسند

  اما در جبهه سیاسی مایک پمپئو، وزیر امور خارجه جنگ طلب آمریکا در ادامه رفتارهای ماکیاولیستی و کاملا بیهوده خود تلاش می نماید، از طریق تمرکز بر برنامه مشروع و قانونی دفاع موشکی ایران و مخاطره آمیز خواندن ارسال ماهواره تحقیقاتی به فضا، دولت ایران را ناقض روح برجام نشان دهد و  موضوع تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران که آن هم به ناحق در گذشته برقرار گردیده بود را از طریق اعمال فشار به شورای امنیت،  مجددا احیاء نماید. برای تحقق چنین منظوری آقای پمپئو و تیم کاریش  طرحی را دنبال می کنند که به شورای امنیت سازمان ملل ارایه دهند.  

آنها بدنبال صدور قطعنامه جدیدی در شورای امنیت سازمان ملل هستند که به موجب آن صادرات و واردات هرگونه تسلیحات به/از ایران مجددا ممنوع شود. این در حالی است که برمبنای توافقنامه  برجام از پائیز امسال (ماه اکتبر) این ممنوعیت برداشته خواهد شد. اقدام پومپئو و همراهانش امری کاملا غیر موجه و بر خلاف همه موازین حقوقی و قوانین بین المللی است.

 این بخش از طراحی و تلاش های تیم وزارت امور خارجه آمریکا با چند مشکل بزرگ روبرو است: اول اینکه ایالات متحده آمریکا با فرمان دونالد ترامپ بطور یکجانبه از برجام خارج شده و در آن شراکت ندارد که بتواند با توسل به آن اقدامی صورت دهد.

 دوم اینکه آمریکا با زیر پا نهادن همه تعهدات این کشور در قبال برجام، در تخاصم کامل با توافق نامه بین المللی برجام قرار گرفت و بلافاصله سیاست فشار حداکثری علیه ایران را برقرار و تروریسم اقتصادی علیه ایرانیان را برقرار نمود. (امری که  مورد مخالفت جامعه بین المللی و حتی ملت آمریکا  و بسیاری از نخبگان این کشور قرار گرفت).

سوم اینکه تیم وزارت امور خارجه آمریکا بخوبی مطلع است که الزام به اتخاذ تصمیمات مغایر با توافقنامه برجام (که پیش از این مورد تایید شورای امنیت و 1+4 قرار گرفته است)، با مخالفت سایر اعضا شورای امنیت به ویژه روسیه، چین مواجه خواهد شد؛ خصوصا اینکه موضوع ارسال ماهواره تحقیقاتی و یا حتی آزمایش موشک های دفاعی میان برد کمتر از 2000 کیلومتر با قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل به هیچ عنوان در تضاد نیست.

بر این اساس مایک پمپئو برای تامین اهداف سیاسی موذیانه هم زمان بخش دوم طرح را هم دنبال می نماید. او در صدد است چنین القاء نماید که ایالات‌متحده عضوی از توافقنامه هسته‌ای با ایران است و می تواند از مکانیسم ماشه استفاده نماید. از این رو ضمن بهانه قرار دادن موضوع ارسال ماهواره ایران در مدار زمین، این مساله را به عنوان پوششی برای توسعه موشک های بالستیک و نقض توافق برجام و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل مطرح کرده و با سوء استفاده از باصطلاح «حق» کشورش می خواهد مکانیسم ماشه را راسا به جریان بیاندازند؛ غافل از اینکه  احتمالا  اعضای شورای امنیت سازمان ملل  سئوالشان این خواهد بود که:
عضو یاغی که با زیر پا نهادن همه مقررات بین المللی  بطور یک جانبه از توافقنامه برجام که  مورد تایید شورای امنیت قرار داشته است خارج شد و دولت طرف توافق برجام را تحت فشار حداکثری قرارداد تا به اغراض خاص غیر قانونی خود برسد؛ چگونه می تواند از حقی سخن بگوید که ندارد؟ این حق بخاطر تصمیم سیاسی آمریکا باطل شده و وجود ندارد و آمریکا با قلدری می خواهد از شورای امنیت سو استفاده ابزاری نماید.   
در این باره باید اذعان داشت که آمریکا از معیارهای منطقی و عقل سلیم فاصله گرفته و متاسفانه اینک این کشور را کسانی اداره می کنند که برای درمان ویروس کرونا تزریق مواد شوینده به انسان را توصیه می نمایند. افرادی که مسیر همکاری بین المللی علیه ویروس کرونا را به مشارکت و همکاری با ویروس کرونا ترجیح داده اند و  بی توجه به این مهم که کووید 19  از یک نفر به کل دنیا تسری یافته و تبدیل به پاندمی شوم کنونی گردیده است؛ تحریم و تروریسم اقتصادی علیه کشور های مستقل را تشدید نموده تا بلکه در مسیرتشدید اوضاع اقتصادی این کشورها مبارزه با این ویروس مهلک  بیش از پیش تضعیف گردد. تصمیم و رویه ای که جان مردمان جهان و حتی مردمان ایالات متحده آمریکا را هم در معرض خطر جدی تشدید پاندمی کووید 19 قرار داده است. تنها امید این است که بزودی ملت آمریکا با رای قاطع خود جهان را از شر جاهلانی که در کاخ سفید علیه ملت ها حکم می دهند و با جنگ طلبی، صلح و امنیت بین المللی را با مخاطرات جدی مواجه نموده اند، نجات بخشند.

*کارشناس روابط بین الملل

310 310