مدتی است که در مصاحبههایم با رسانهها تأکید میکنم اساس تشکیل وزارت رفاه اشتباه بوده. عدهای میپرسند چرا و عدهای دیگر نظرشان این است که این کار بازگشت به عقب و هدررفتن هزینهها و فرصتهاست.
حقیقت این است که ایرانیها اهل کار گروهی نیستند اما تکتک خوب کار میکنند. ما در کوتاه مدت و برای اینکه پروژهای سریعتر به سرانجام برسد، باید کاری کنیم که نیاز به همکاریمان به حداقل برسد. هرچه به هم وابستهتر شویم کار مشکلتر میشود. مثلاً آن زمان جهاد کشاورزی نبود و جهاد سازندگی بود و یک ایده این بود که خدمات جهاد سازندگی بیاید در شبکههای درمانی هر روستا، بعد پست را به اینها اضافه کنیم و اینها با هم همکاری کنند. یعنی یک مرکز باشد برای انجام چند کار نه اینکه هر کدامشان یک مرکز جداگانه داشته باشند. اما این ایده هرگز محقق نشد.
مثال دیگرش این است که توی دانشگاهها میبینید که هر استادی برای خودش یک مرکز تحقیقات درست کرده. یک ساختمان عظیم چند میلیاردی با امکانات و تجهیزات مدرن و آزمایشگاههای پیشرفته برای انجام یک کار تحقیقاتی که یا اتفاق نمیافتد یا اگر هم این کار انجام بگیرد کشورشمول نیست. به نظر میرسد بخش عمده اینها هزینه کردن اضافی است و اگر هر دانشگاه یک مرکز تحقیقات پیشرفته داشته باشد همه اساتید و محققان بیایند در این مرکز دور هم جمع شوند جلوی میلیاردها هزینه گرفته میشود.
پس حرف ما این است که هرچه وزارتخانه درست شود کاری از پیش نمیرود. اینکه یکجا سیاستگذاری میکند، هزینهاش با دیگری است، یا این وزارتخانه طرحی را پیشنهاد میدهد که در تضاد کامل با سلیقه آن وزارتخانه است، مشکل درست میکند و نتیجه همین میشود که حالا میبینید.
واقعیت تلخی است، اما ما ایرانیها، تضاد فردیمان مانع پیشرفت و حتی انجام کار میشود. کمااینکه این اتفاق الان دارد بین وزارت رفاه و وزارت بهداشت میافتد. بازهم میگویم هر روزی که وزارت رفاه منحل شود به نفع کشور است.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
دکتر علیرضا مرندی
کد خبر 13833
نظر شما