تلویزیون باز هم تذکر رهبر انقلاب را فراموش کرد

یکی از این روحانیون که به روستای دورافتاده ای در استان لرستان سفر کرده بود می گفت در آنجا مردم شیعه بودند ولی چیزی درباره مذهبشان نمی دانستند...

درباره هم وطنانی که در نقاط دورافتاده کشورمان زندگی می کنند و از دین و آئینشان تقریبا هیچ، جز ظاهری ناقص نمی دانند از طلبه هایی که برای تبلیغ به این سو و سو می روند شنیده بودم. مردم با صفایی که بر اساس آنچه شکسته و بسته شنیده و از پدران و مادرانشان آموخته بودند مسلمان بودند و کسی هم تا به حال درباره آئینشان با آنها سخنی نگفته بود؛ و تا آن زمان نه معلمی و نه عالمی سراغ‌شان نرفته بود.

هدفم از این نوشته مرور و یادآوری خرافه ها، بدعتها و انحرافاتی که به دلیل کم توجهی و کم کاری معدود برادران روحانی که بیشتر شهرها و مراکز استانها را می بینند و از نقاط دوافتاده غافل می شوند بسط می بابد نیست؛ هدفم اشاره به موضوعی دیگر است.

هفته گذشته در شب شهادت حضرت زهرا(س) یکی از برنامه های گفت و گو محور که از شبکه سوم سیما درباره حضرت فاطمه(س) پخش می شد را می دیدم. در میانه برنامه بخشی از روضه خوانی یکی از مداحان پخش شد. حتما سازنده این برنامه مذهبی تصورش از بینندگان تلویزیونی اکثریتی است که همه هیاتی هستند و با روضه های مرثیه خوانان محترم آشنایند.  نمی دانم پخش کردن بخشی منقطع از روضه ای مفصل از رسانه ملی چطور می تواند در راستای گرامی داشت شب سوگ دخترپیامبرخاتم (ص) باشد.

به یاد آن روستای دورافتاده لرستان افتادم و صفایی که سادگی آنها این روضه منقطع شده را بر دلشان می نشاند و به یاد همشهری هایی افتادم که در خانه هایشان بخشی از روضه ای جان سوز را می شنیدند، بدون آنکه مقدمه و موخره آن را شنیده باشند. شاید یک نفر اولین بار بود که آن روضه را به صورت منقطع و ناقص می شنید و همین سئوالات و شبهاتی را دز ذهنش می آفرید.

همانقدر که آن روستایی عزیز دورافتاده نشین اطلاعات مذهبی اش ناقص است ما شهری ها هم آگاهی صحیحی از آئین و مذهبمان نداریم. دورافتادگی از مذهب و آئین در کلان شهرها جدی تر است و این مسئولیت نهادهای تبلیغی را بیشتر می کند. 

محرم پارسال پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری در گزارشی از مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی(ره) نوشت که رهبرانقلاب در یکی از شبهای مراسم عزاداری آقای ضرغامی را وسط مداحی صدا کردند و جلوی جمعیت نکاتی را به او تذکر دادند و گفتند:«حال و هوای هر مراسمی اقتضاهای خودش را دارد و لزومی ندارد تمام آن عینا از صدا و سیما پخش شود؛ باید افرادی بنشینند و بخش هایی از این ها را که قابل استفاده در فضای عمومی هست، برای پخش جدا کنند.»

چندسال پیش هم، ایشان در دیدار با مسئولان صداوسیما درباره پخش برنامه های عزاداری در رسانه ملی اینطور گفته بودند: «برای مراسم دینی، اعیاد و عزاداری ها برنامه ریزی هوشمندانه بشود... اگر برنامه های دینی، خوب ادا شود، فایده دارد؛ اما اگر بد ادا شود، خنثی نیست؛ نتیجه ی بد دارد! مثل داستان آن موذن بد صدا.»