انسان دو دهان دارد؛ یکى گوش که دهان روح او است و دیگر دهان که دهان تن او است. این دو دهان خیلى محترماند. انسان باید خیلى مواظب آنها باشد. یعنى باید صادرات و واردات این دهانها را خیلى مراقب باشد.
آنهایىکه هرزه خوراک مىشوند، هرزه کار شده و کسانى که هرزه شنو مىشوند، هرزه گو میشوند. وقتى واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف مىشود. یعنى قلم او هرزه و نوشتههایش زهرآگین خواهدشد.
برگرفته از کتاب نکته های اخلاقی و عرفانی از زندگی علامه حسن زاده
/6262
نظر شما