در مشورت با برخی از زبدگان معزز شهر در این مورد خاص، نکته ای که اگر به حرفهای آنروز اینجانب گوش می دادیم شاید امروز اوضاع "کمی" بهتر بود؟!
چندین بار درباره سم پاشی اماکن عمومی و خیابانها و میادین و غیره در دوران کرونا توضیح دادم که این کار را با شهر نکنید، این مقدار سم نه تنها کمکی به از بین بردن ویروس کرونا نخواهد کرد بلکه اکو سیستم شهر را هم برهم و مشکلات عدیده ای برای شهر و متعاقبا بیماری و سرطان به هم راه خواهد داشت. در این رابطه هم تعداد زیادی مراجع علمی و بین المللی تقدیم مسئولان و خوانندگان محترم کردم! دو مقاله بنده در همین رابطه از اردیبهشت سال قبل و قبل تر:
ای کاش مسئولان کشور گوش می‌کردند!
و
ضد عفونی و سم پاشی شهر و اخطارهای جهانی
در همین ارتباط، پاراگرافی از یکی از مقاله های فوق:
" خب در تهران همین هم شد و مقادیر زیادی نیروی انسانی درگیر شد. مقادیر زیادی پول تهران خرج شد. مقدار زیادی سم بر تهران پاشیده شد و سپس دیدیم که روز گذشته در خبرها آمده بود که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که سم پاشی در مقابله با سطوح شهرها نه تنها مفید نیست بلکه برای سلامت انسان‌ها مضر هم می تواند باشد. حالا چه کسی مسئول آلرژی ها، سرطان‌ها، از بین رفتن حشرات و پرندگان مفید، صدمه خوردن درختان و محیط زیست، آلوده شدن آب های زیر زمینی و ... خواهد بود؟!"
و حال اخبار اینروزهای تهران در لابلای خبر ها که عموما از چشم خوانندگان دور می ماند، در این رابطه:
١-کلاغهای جای گنجشگ ها را در تهران گرفتند
معماری و فضای سبز شهری یکی از دلایل افزایش یا کاهش جمعیت گونه های جانوری است
٢-حمله موش ها به تهران
٣- ملخ ها به تهران حمله کردند
ملخ‌ها به تهران حمله کرده‌اند؟
٤-برخلاف آمار، سرطان در ایران رو به رشد است
واقعا حالا چه کسی مسئول این نوع بی خردی ها آنهم پس از این مقدار هشدار های لازم است! آیا حق مردم نیست کسی پاسخگو باشد؟ یاد دارم هر موقع بنده هشدار دادم یکی دو روز بعد با تاکید زیادتر در خبر ها مسئولان شهرداری آن زمان از سم پاشی فلان میدان میوه و تربار خبر دادند، گویی لجبازی است (همه مستندات موجود است)!
حال می بینیم، این روز ها اخبار زیادی از هجوم کلاغ ها، موشهای بزرگ پرنده و وحشتناک، ملخ ها و هجوم مارها و ... به شهر ها و همینطور از افزایش رو به رشد سرطان در ایران منتشر می شود که بدون شک قسمتی از آن به اقدامات اشتباه گذشته و لج و لجبازی های شهرداری بر می گردد!
یک توصیه هم به هر هموطن عزیزی که بعنوان مسئول، به حق یا بی حق، پشت یک میز می نشیند، دارم و آن اینکه اگر در مورد مطلبی نمی دانید لطفا بپرسید، ندانستن عیب نیست، می دانم از زیر دستان پرسیدن برای برخی مشکل است ولیکن لطفا هر جا که تشریف دارید، از دانشگاهیان که در سراسر کشور در دانشگاهها برای همین مسایل آموزش و تعلیم دیده اند و هستند و الحمدالله در تمامی رشته ها هم افراد خوب، خبره و زبده داریم، بپرسید، پست ها تمام می شوند حتی عمرها تمام می شوند ولیکن تصمیمات بد تا قرنها باقی می مانند.
در خاتمه، گفتم "شاید" بشود با این مقاله کوتاه به اهمیت موضوع و دغدغه و نگرانی های آنروزهای خودم و مقالات پی در پی ام در حفظ محیط زیست و عدم سم پاشی اکنون تا حدودی پی برد! تازه شروع مشکلات تهران است.
* استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران، بنیانگذار مقاوم سازی و مدیریت بحران در ایران و موسس انجمن زبدگان شهر در کشور
نظر شما