شایسته است که نکوداشتِ رستخیز طبیعت را با کارهای ساده‌ای در دوستی با محیط سرزمین خود به انجام رسانیم:
* یکی از آیین‌های کهن در پیشواز از نوروز، برگزاری "نوروز رودها" (در نوزدهم اسفند، فروردین روز از ماه اسفند) بوده است. جا دارد که در کاری شبیه به این، برنامه‌ای برای پاک‌سازی یک جویبار یا رودخانه یا جوی شهر و روستا ترتیب دهیم.
در دیدارهای نوروزی، از لزوم حفظ پوشش گیاهی کشور بگوییم.
* به دیگران (و خودمان) کتاب‌ها و مجله‌های محیط زیستی هدیه بدهیم.
* پیام‌های نوروزی خودمان را با نکته‌های طبیعت‌دوستانه همراه کنیم.
* در رسانه‌ها و فضای مجازی، یادداشت‌های محیط زیستی منتشر کنیم.
* هیچ گیاهی را از دامن طبیعت برنچینیم و سبزی‌های کوهی و صحرایی یا زغال‌هایی را که منشأ نامشخص دارند نخریم تا این تجارت‌های غیرقانونی گسترش نیابد.
* موجب آزار حیات وحش نشویم و به مکان‌هایی که زیستگاه و محل استقرار جانوران است، نزدیک نشویم.
* در هر جا که بساطی می‌گستریم، زباله‌های اطراف را تا شعاع چند متر جمع کنیم و با پسماندهای خودمان به مخزن‌های زباله‌ی شهری برسانیم.
* هرگز در محیط‌های طبیعی آتش نیفروزیم، و اگر کسی آتش روشن کرده بود، به او دوستانه تذکر دهیم.
* درباره‌ی لزوم کاستن از مصرف آب و دیگر منابع طبیعی صحبت کنیم.
* با حساسیت، سیاست‌گذاری‌های مسئولان را پیگیری و نقد کنیم و در مطالبه‌ی حقوق محیط زیستی خود بکوشیم.
*کنشگر محیط‌زیست
نظر شما