فرید در این گفتوگو ضمن اشاره به بیبرنامهگی مسئولین فارابی در برگزاری جشنواره دوره بیست و ششم با انتخاب گزینشی آثار در این رویداد اشاره کرد و گفت: «سیاستهای عجیب و غریب فارابی در یکی، دو سال اخیر موجب شده تا فیلمسازان همگرا با دولت دور هم جمع بشوند و آثاری تولید کنند که مطابق با میل و خواسته مدیران باشد و درد سری هم برای آنها به وجود نیاورد. این سیاست دردناک از یکسوموجب شده تا اکثر فیلمها فاقد حرفی نو و تازه باشند و از سوی دیگر سینمای ایران را از وجود کارگردانانی که فیلمهایشان حرفی برای گفتن دارند محروم کند. در واقع آنان به واسطه این سیاست از حق مسلمی که قانون برای آنها در نظر گرفته بیبهره ماندهاند».
او پیشبینی کرد در جشنواره امسال هم شاهد اتفاق خاصی نخواهیم بود: «احتمالاً امسال تعدادی از فیلمهایی که حرفی برای گفتن خواهند داشت به جشنواره نخواهد رسید و تعداد بیشماری از فیلمهای همگرا با سیاستهای بنیاد سینمایی فارابی در این رویداد به نمایش در خواهند آمد، فیلمهای فرمایشی که نه به درد مردم میخورد و نه در زمان اکران اقبال عمومی پیدا خواهند کرد. این جریانی که فارابی سردمدار آن است به تدریج به مرگ محتوم سینما منتج خواهد شد. مرگی شاید در سال 1388 شاهد آن خواهیم بود».
او در ادامه از فیلم «اخراجیها» به عنوان یکی از فیلمهای مورد حمایت دولت نهم نام برد و گفت: «سال گذشته چند فیلم قابل قبول موفق به حضور در جشنواره شدند، اما امسال بعید به نظر میرسد این اتفاق بیفتد. متأسفانه امروز برخی فیلمهای همگرا برای دیگر فیلمها و فیلمسازان سینما تبدیل به خطکشهای اندازهگیری شدهاند. به این ترتیب فیلمسازان در مییابند که این گروه از مدیران سینمایی طالب چگونه فیلمهایی هستند، به این ترتیب قد و قامت مدیران فرهنگی و سینمایی این دوره با فیلمهایی که به موقع به جشنواره میرسند قابل اندازهگیری است. به عنوان مثال تولید و حمایت از فیلمی مثل «اخراجیها» نگاه و افق دید مسئولان را در دولت نهم نسبت به فرهنگ و هنر نشان میدهد، اگر روزی بپرسند که قد و قامت و ماحصل دولت نهم در سینما چه بوده بیشک نتیجهای جز اخراجیها حاصل نمیشود».
فرید در ادامه پیشبینی کرد که جشنواره امسال کم رونقتر برگزار خواهد شد: «نوع حمایتها و سیاستگذاریها به گونهای بوده که به نظر میرسد که جشنواره امسال رونق چندانی نخواهد داشت و از سال گذشته که جشنواره کم کم رونقتر برگزار خواهد شد: «شاهد این گفته و ادعای من نامههای سر گشاده کارگردانها و تهیهکنندگان است که همگی از به شرایط فعلی سیاستگذاریهای سینمایی معترض بودهاند. همگی این افراد در خوشبینانهترین حالت متفقالقول بودند که به زودی سینمای ما نابود خواهد شد. هرچند که برخی از سینماگران ما مانند بهروز افخمی بر این عقیده هستند که امروز هم سینمای ما نابود شده و چیزی به اسم سینما دیگر وجود ندارد.
او در پایان ابراز امیدواری کرد تا جشنواره امسال با حضور آثاری از بیضایی، شهبازی، فرهادی از این رخوت و بیرونقی خارج شود.
نظر شما