یادی از عبدالصالح جعفری و درنگی در خانه‌نشینی‌هایی که تنها یک خانه‌نشینی ساده نیست

با عبد صالح خدا زنده یاد مرحوم دکتر عبدالصالح جعفری یادگار شایسته سردار شهید سید محمد سعید جعفری، حدود یک دهه پیش در گروهی مجازی آشنا شدم که با همت بلند برادرم فرهاد تشکیل شده و با همه فراز و نشیب‌ها و دگرگونی‌ها همچنان فعال است. 

او با نام مستعار «نیک مهر جویباری» در این گروه و بعدتر، گروه مجازی دیگری می‌نوشت که برادرم حمید بنیان گذاشته و به شایستگی تا به امروز تداوم داده است. مشارکت عبدالصالح در مباحث مختلف فکری و سیاسی و تحولات روز سیاست خارجی آکنده از ریزبینی‌ها و گستره بالای آگاهی‌های ویژه او بود، و همین ها بوالفضول مرا برای شناخت بیشتر از چنین جویبار جوشانی برانگیخت.

با کمی پرس و جو دانستم که علاوه بر دکترای پزشکی و مطالعات و مدارج دانشگاهی دیگر، مراتبی از دانش حوزوی را نیز با موفقیت گذرانیده است. بدین گونه عبدالصالح جعفری هم یکی از جمله عزیزانی شد که دوستی اولیه ما در فضای مجازی شکل گرفت و بعدتر در دامنه‌هایی کوتاه یا بلند به دنیای حقیقی هم رسید.

آن هنگام که سخنگوی وزارت امور خارجه شدم علاوه بر دعوت از سخنگویان پیشین واخ به ناهار و گعده دوستانه، برخی دوستانِ آگاه دیده و نادیده همچون عبدالصالح جعفری را نیز به چنین گعده‌هایی دعوت کردم تا از جویبار زلال اندیشه‌های‌شان برای بهبود امور سخنگویی و روند دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای وزارت خارجه بهره‌گیرم. با ساعتی تأخیر به آن دیدار آمد و یکی دو ساعتی گعده کردیم. گعده‌ای که بعدتر در گردابِ کارهای اجرایی من و مشغله‌های علمی و آموزشی او به اولین و آخرین دیدار حقیقی ما تبدیل شد.

دو روز قبل که خبر درگذشت زودهنگام او را یکی از دوستان مشترک در همان گروه مجازی داد، با ناباوری از علت مرگ و سابقه بیماری عبد الصالح پرسیدم و با ناباوری بیشتر از این خبردار شدم که اخیراً از تدریس در دانشگاه محروم شده، و ظاهراً علت مرگ او نیز سکته بوده است. از جزئیات آنچه بر آن عزیز سفرکرده گذشته است، بی‌خبرم و تنها خداوند از حقیقت و اعماق امور آگاه است، اما در همین تجربه کوتاه و بلند عمر خود برخوردهای کوته نظرانه و تسویه حساب‌های کوته بینانه‌ای دیده‌ام که به دق مرگی و نابودیِ خوبانی انجامیده است.

خانه نشینیِ آدم‌هایی که حیات معنوی و معنای زندگیِ این جهانی آنها با حضور و فعالیت در محافل علمی و دانشگاهی یا مراکز سیاسی و اجتماعی و شنا در رودخانه جاری و پُر جوش و خروش جامعه، پیوندی ناگسستنی دارد، تنها یک خانه‌نشینی ساده نیست.

از چنان ظرفیت منفی برخوردار است که‌ می‌تواند به مرگ تدریجی یا مرگ ناگهانی هم بینجامد. همین نکته، حتی اگر یک احتمال پنداشته شود، برای بازاندیشی صدباره و هزارباره در تصمیم‌هایی اینچنینی درباره آدم‌هایی کافی است که با همه تفاوت‌ها و اختلاف‌ها یا کاستی‌ها و افزونی‌ها در هر لباس و هر سنگری، در کار خدمت به ایران مشغولند. فلیتأمل المتأملون.

خداوند، عبدالصالح جعفری، آن بنده صالح خود را قرین رحمت بی پایان خود فرموده، هم نشینِ خوبان و صالحانی چون نازنین پدر شهیدش قرار دهد و از ره لطف عاقبت همه ما را نیز ختم به خیر فرماید. بمنه و کرمه.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1822183

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 5 =