رسول جعفریان تشریح کرد: احمدی نژاد، مشایی و بدنه اصولگراییِ دولتی با تناقض های باورنکردنی

این استاد دانشگاه تهران نوشته است: " آنچه امروزه از نیروهای حاضر درمجموعه دولت دیده می شود، ترکیبی از سه گرایش مختلف است که هر کدام آنها آثاری از خود بروز داده و تأثیری ویژه با کارکردهای خاص خود دارند. این ترکیب در میان وزرا، شماری از نمایندگان مجلس، و در سطوح پایین تر اما تصمیم گیر وجود دارد. "
وی با تشریح ویژه گی های سه گروه می افزاید: " کسانی هستند که عمدتا در طول این شش سال در اطراف مشائی بوده و پیشرفت و ترقی شان را از در وابستگی به او و جماعت وی به دست آورده و به طور معمول در سازمان میراث فرهنگی و نهادهای اطراف آن مشغول فعالیت شده اما تصمیم گیری اصلی به خصوص در عزل و نصب ها بر عهده آنان است. این گروه مبانی فکری مشخصی ندارند و متخصص زدن حرفهای درشت، متفاوت و گاه مغشوش هستند. جماعت یادشده که بیشتر رفتارگرا هستند تا اندیشه گرا، نفوذ قاطعی روی رئیس جمهور داشته، در تعیین وزرا، معاونان، رؤسای سازمانها، بانکها و بسیاری از ادارات کل شهرستانها نظارت داشته و گاه با اندک مخالفتی از سوی افراد با خود، تمام تلاش خویش را در برکناری آنان به کار می برند."
دکتر جعفریان نوشته است: " اما گروه سوم، و به طور خاص، شخص سوم، خود رئیس جمهور است که ارتباطش با گروه دوم بیش از موافقتش با گروه اول است. شاید او تصور می کند تکیه به این گروه می تواند او را حفظ کند. بنابرین به صراحت، از مشائی تمجید می کند و بعضا هر کسی را که او اراده کند در دفترش می گمارد، در کنارش می نشاند. رئیس جمهور ویژگی های مردمی فراوانی از خود نشان می دهد که انسان به تردید می افتد آیا واقعا در آنها جدی است یا چون گروه دوم، وسیله ای برای جذب طبقات پایین و رأی بده است."
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.