رئیس مجلس شورای اسلامی در بخشی از مصاحبه اش با مجله مثلث به سوالاتی در باره فتنه 88 پاسخ داد.

در این قسمت مصاحبه آمده است:

 

آقای دکتر برخی منتقدان شما مواضعتان درباره انتخابات سال  88 را نقد می کنند و مثلا به تبریک شما به آقای میرحسین موسوی مبنی بر پیروزی ایشان اشاره می کنند .
من که تبریک نگفته ام .
ولی هیچگاه هم تکذیب نکردید . 
 چرا ، تکذیب کردم . چند بار هم . با یک جستجوی ساده در فضای وب معلوم می شود . البته من به اصل این انتقاد دارم و آن را غیر اخلاقی می دانم که یک تهمتی به آدم بچسبانند و بعد بگویند اگر غیر از این است پس تکذیب کن . در همان ایام برخی از نمایندگان مجلس آمدند . یکی از آنها مسئله ای را مطرح کرد به او گفتم دلیلی برای این امر دارید ،‌ ایشان گفتند خوب تکذیب کنید. گفتم شما روحانی هستید ،‌کسی که مقدمات فقه را خوانده باشد می داند که مدعی باید بیّنه ارائه کند.این روش نه شرعی است نه عقلی که تهمتی بزنند بعد بگویند تکذیب کن. علاوه بر این اینجوری نصف وقت و انرژی آدم صرف مطالعه و رصد رسانه ها و بولتن ها و حرفهای بی مبنای محافل می شود و نصف وقتش صرف تکذیب و نوشتن توضیح و پاتک و طراحی همین بازی برای رقیب ! لذا یک مسئول به وظایف ذاتی اش نمی رسد و فقط مشغول حرف است . شما همین چند نفری که در مجلس هشتم بودند را ببینید. این که می گویم اینها با واژه فتنه ، ‌تجارت می کنند باتوجه می گویم . در این چهار سال جز سخنرانی و فحش دادن و خط و نشان کشیدن برای این و آن و زنده کردن مسائل حاشیه ای در موافقت یا مخالفت با کدام موضوع مرتبط با توسعه و پیشرفت کشور ، ‌صحبت کرده اند؟ درکدام کمیسیون چقدر حرف کارشناسی زده اند؟ یعنی حرفی که به درد آبادانی کشور بخورد . کدام وظیفه نظارتی را انجام داده اند؟ کشور باید رو به جلو باشد ، نه این که فقط شعار داد و خود را معیار انقلاب و ارزشها و اصولگرایی معرفی کرد . آن هم با کدام سابقه ؟
می گویند شما جزو ساکتین بوده اید 
 من همیشه احتراز کرده ام در این زمینه ها حرف بزنم یا موضوغ را باز کنم .  دلیلش را هم گفتم . باعث  می شود وقت مسئولان و جامعه  به این مطالب حاشیه ای بگذرد و معلوم نیست به درد دنیای جامعه می خورد یا آخرت آنها . امروز کشور نیاز به حل مشکلات  اساسی مردم دارد . نظیر حل مساله بیکاری، ‌حل مسئله گرانی و .. اما این ادعا هم بسادگی روشن می شود که خلاف واقع است. اگر مجموعه سخنرانی های مرا را از ابتدای انتخابات تا امروز مشاهده کنید بیشترین موضع گیری ها را برای آرامش جامعه و اجرای قانون پس از انتخابات داشته ام و این حرف، نادرست و دکانداری سیاسی است.
آیا ملاک ساکت نبودن، ‌حرف زدن است یا کارکردن؟ این که گروهی با درک درست از شرایط پر التهاب کشور، به التهاب دامن نزنند اما در عوض با پیگیری و جلسه گذاشتن و تلاش برای ناکام گذاشتن پروژه دشمن در بهره برداری از اختلافات داخلی ، فعالیت هایی بکنند صرفا به خاطر آن که کار را به شکل متین و در سکوت دنبال کرده اند ، اسمشان می شود ساکت ؟!
یکی از همین آقایان، چندی پیش بعد درباره راهبرد اصولی رهبری یعنی «جذب حداکثری و دفع حداقلی» از اساس منکر شده بود که رهبری این حرف را زده اند و سپس گفته بود ما به سیره ایشان عمل می کنیم زیرا خود ایشان به این حرف بی اعتقادند . تحریف و توهینی از این بالاتر ؟! اینها که دیگران را براحتی ضدولایت فقیه می خوانند ، آیا حتی با معیارهای خودشان ، ضدیت با ولایت ندارند ؟ شما با رجوع به سخنرانی هایم در مجلس وقوف پیدا می کنید که در بین سران قواه هیچکدام به اندازه بنده در باره بحران حرف نزده اند.البته نگاه من این بود که مسئله را در چارچوب مد نظر رهبری به سوی آرامش بگشانم تا جامعه بتواند درپناه آرامش پیشرفت کند .
 

1717

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 200615

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 0 =