به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در روز هفتم محرم عبدالله بن زیاد در نامه ای که به عمر بن سعد فرستاد، به او دستور داد تا با سپاهیان خود بین امام حسین و اصحابش و آب فرات فاصله ایجاد کند و اجازه نوشیدن حتی قطره ای آب را به امام ندهد ، همانگونه که از دادن آب به عثمان بن عفان خودداری شد !
عمر بن سعد نیز فوراً عمر بن حجاج را با پانصد سوار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین و یارانش به آب شدند ، و این رفتار غیر انسانی سه روز قبل از شهادت امام حسین علیه السلام صورت گرفت . در این هنگام مردی به نام عبد الله بن حصین ازدی که از قبیله بجیله بود فریاد برداشت که : ای حسین ! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواهی دید ! به خدا سوگند که قطره ای از آن را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی !
امام حسین علیه السلام فرمود : خدایا او را از تشنگی بکش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده !
حمید بن مسلم می گوید : به خدا سوگند که پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی که بیمار بود ، قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست ، دیدم که عبدالله بن حصین آنقدر آب می آشامید تا شکمش بالا می آمد ، و آن را بالا می آورد ! و باز فریاد می زد : العطش ! باز آب می خورد تا شکمش آماس می کرد ولی سیراب نمی شد ! و چنین بود تا جان داد .
نام گذاری شب هفتم محرم به نام حضرت علی اصغر (ع)
علی اصغر(ع) فرزند کوچک امام حسین(ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است که با تیر سه شعبة حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر(ع) برای حسین(ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. در این لحظه ندایی از آسمان رسید که: ای حسین(ع) در اندیشه اصغر(ع) مباش، هم اکنون دایه ای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است. شب هفتم، شب رضاست. حسین(ع) بهترین الگوی پایداری و رضآیت است. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که علی اصغر نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: ای خدا! چون تو این صحنه ها را می بینی تحمل این مصیبت ها بر من آسان می شود.
نظر شما