به گزارش خبرآنلاین، احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «فراتر از فاجعه!» به اظهارات اخیر منان رئیسی، نماینده قم در مجلس شورای اسلامی، واکنش نشان داد و نسبت به رواج نگاههای خرافی و متافیزیکی در سطح تصمیمگیری سیاسی کشور هشدار داد.
به گفته زیدآبادی، منان رئیسی اعلام کرده است که به دلیل «نگرانی از اوضاع و احوال کشور» با فردی به نام «آقا صادق» که مدعی «تجربه نزدیک به مرگ» بوده، گفتوگو کرده و این فرد به او اطمینان داده که آشفتگیهای موجود نهتنها مختص ایران، بلکه پدیدهای جهانی و از نشانههای ظهور است. همچنین به روایت این نماینده مجلس، «آقا صادق» وعده داده که اسرائیل در جنگ دوم با ایران شکست سختی خواهد خورد، آمریکا فرو میپاشد و در نهایت پرچم انقلاب اسلامی به امام زمان تحویل داده میشود؛ مشروط بر آنکه «سستی مؤمنین موجب بداء نشود».
زیدآبادی با طرح این پرسش که آیا چنین ادعاهایی اساساً در جامعه امروز ایران مخاطب جدی دارد یا نه، مینویسد: «لابد این سخنان برای عدهای پذیرش دارد که یک فرد نشسته بر کرسی سبز مجلس آن را با جدیت نقل میکند.» او با اشارهای کنایهآمیز یادآور میشود که به تعبیر یک طنزپرداز، «دین حقیقی را میتوان نابود کرد، اما دین خرافی نابودشدنی نیست.»
تناقضهای ادعاهای غیبی
این تحلیلگر سیاسی در ادامه، با طرح مثالهایی، ادعاهای مطرحشده را به چالش میکشد و میپرسد: اگر فردی مدعی آگاهی از آینده جهان و نتایج جنگهاست، چرا نمیتواند محل گنجهای پنهان را نشان دهد، شبکههای فساد مخفی را افشا کند یا حتی راهکاری برای مهار تورم ارائه دهد؟ زیدآبادی تاکید میکند که دانستن جزئیات جنگهای آینده، اما ناتوانی از حل مسائل عینی و ملموس، ادعایی غیرقابل باور است.
او همچنین به وجود افراد دیگری با «تجربه نزدیک به مرگ» اشاره میکند که روایتهایی کاملاً متضاد ارائه میدهند و میپرسد: «با چه معیار و متر منطقی میتوان یکی را صادق و دیگری را کاذب دانست؟»
زیدآبادی یکی از خطرناکترین بخشهای این نوع ادعاها را گنجاندن مفهوم «بداء» میداند؛ مفهومی که به گفته او، راه گریزی برای عدم تحقق هر پیشبینی باز میگذارد. به این معنا که اگر هیچیک از وعدهها محقق نشود، مدعی میتواند همهچیز را به «سستی مؤمنین» نسبت دهد. او این منطق را به وعدههای خرافی تشبیه میکند که در صورت شکست، تقصیر همواره به گردن مخاطب انداخته میشود.
مسئله اصلی چیست؟
به باور زیدآبادی، مشکل اصلی نه در وجود افرادی با این ادعاها، بلکه در جایگاه تصمیمگیرانی است که بدون دانش سیاسی، فهم منطقی و تخصص علمی، مناصب حساس را در اختیار دارند و سپس با تکیه بر این روایتهای متافیزیکی، برای کشور تصمیم میگیرند. او این وضعیت را «فراتر از فاجعه» و نشانه «انحطاطی بیسابقه» در ساختار حکمرانی توصیف میکند.
این تحلیلگر سیاسی در پایان، به نکتهای تلخ اشاره میکند: هزینه حقوق و امکانات چنین افرادی از جیب مردم پرداخت میشود؛ مردمی که خود بیشترین آسیب را از تصمیمسازیهای غیرعلمی و غیرعقلانی میبینند.
31216
نظر شما