به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شوکت علو، مشهور به «ژاله»، شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و از چهرههای پیشگام تئاتر و سینمای ایران، سوم دیماه ۱۴۰۳ در ۹۷سالگی درگذشت. به همین مناسبت، بازخوانی گفتوگویی کوتاه با او که در دیماه ۱۳۳۷ و در اوج شهرتش انجام شده، تصویری روشن از مسیر حرفهای و نگرش این هنرمند برجسته به دست میدهد.
ژاله در ۳۱ سالگی، همزمان در چند فیلم بازی میکرد و دوبله دو فیلم را نیز بر عهده داشت. او با نگاهی آگاهانه به گذشته باور داشت رجوع به تجربهها برای ساختن آینده ضروری است. پس از پایان دوره اول دبیرستان، علاقهاش به هنر او را به هنرستان هنرپیشگی کشاند و خیلی زود آموختههایش را در صحنه اجرا کرد. نخستین نقش جدیاش در نمایشنامه «ماری مادلن» توجه اهل تئاتر را جلب کرد و بهتدریج به یکی از چهرههای شاخص صحنه بدل شد.
با بازی در نمایشهایی چون «آقامحمدخان» و «در زوایای حرم» و سپس حضور در نخستین فیلمهای فارسی، ژاله جایگاه خود را در تاریخ سینمای ایران تثبیت کرد. فیلم «افسونگر» او را به ستارهای کمنظیر بدل ساخت. زیبایی شرقی، صدای متمایز و توانایی بازیگریاش باعث شد مطبوعات اروپایی نیز از او به عنوان نمونهای از هنرپیشه ایرانی یاد کنند؛ چهرهای که هم در داخل و هم در خارج از ایران دیده و ستوده شد.
متن کامل گفتوگو با ژاله علو از اینجا بخوانید.
۲۵۹
نظر شما