تبدیل ارزان خودروهای فرسوده به خودروهای برقی هوشمند

مجید جویا: ساختن خودرو‌های برقی که بتوانند در رده خودرو‌های بنزین‌سوز قرار بگیرند، احتمالا نیاز به یک «طوفان بنیان‌کن» دارد؛ ترکیبی از سرمایه‌گذاری در صنایع موتور، تغییر زیرساخت‌ها و پیشرفت در فناوری باتری‌ها. ولی به جای صبر کردن برای اتفاق افتادن همه این‌ها، یک پروژه جدید در نظر دارد که وسایل نقلیه ارزان قیمتی بسازد که به اندازه کافی برای مسافرت‌های کوتاه خوب باشند.

به گزارش نیوساینتیست، ایلاه نوربخش، مسئول پروژه خودروهای شارژی در دانشگاه کارنگی ملون در پیتزبورگ پنسیلوانیا، می‌گوید که تاکنون تلاش‌های زیادی برای فناوری‌های جدید آزموده نشده صرف شده است. ولی او یک جایگزین ارزان را برای این تجربیات پر هزینه پیشنهاد می‌کند: «بگذارید از ارزان‌ترین سخت‌افزار ممکن با استفاده از هوشمندترین نرم‌افزار مدیریت بهره ببریم».

گروه او یک ساختار جدید برای خودروی برقی طراحی کرده‌اند که به گفته او می‌تواند برای تبدیل کم‌هزینه خودرو‌های دست دوم به خودرو‌های برقی مورد استفاده واقع شود. آنها یک خودرو تویوتای قدیمی را به یک اوراقی محلی بردند تا ثابت کنند که این تبدیل امکان‌پذیر است.

موتور بنزینی، باک بنزین و اگزوز این تویوتا برداشته شدند تا به جای آنها یک مجموعه از باتری‌های اسید سرب، چهار موتور و یک ابر خازن قرار گیرد (این خازن می‌تواند توان را خیلی سریع‌تر از یک باتری بالا ببرد و یا تخلیه کند). با اتکا به این خازن بار روی باتری کم می‌شود و خازن نیز با انرژی جبرانی ترمز شارژ می‌شود.

این خودرو ممکن است شبیه به هم‌خانواده فقیر تولید خودرو‌های برقی به نظر برسد، ولی گروه آقای نوربخش روی این حساب کرده‌اند که سکنه حومه شهرها برای مسافرت‌های داخل شهری خود نیازی به خودرو‌های پیشرفته ندارند. او می‌گوید که یک خودرو که با هر بار شارژ می‌تواند تنها 32 کیلومتر را بپیماید، 53 درصد از آمریکایی‌ها را قادر می‌سازد تا مسیر رفت و برگشت به محل کار خود را با استفاده از این گونه خودروها و تنها با یک بار شارژ در هر شبانه‌روز بپیمایند، در حالی که اگر این مسافت به 48 کیلومتر افرزایش یابد، این میزان به 71 درصد از آمریکایی‌ها می‌رسد.
اگر از جدول استاندارد نیروسنج رانندگی شهری (UDDS) امریکا استفاده کنید، (جدولی که شرایط رانندگی شهری را مدل می‌کند)، آشکار می‌شود که ترمزهای جبران کننده انرژی می‌توانند تنها 6 درصد از انرژی مصرفی را باز تولید

کنند. در حالی که به گفته نوربخش، یو‌دی‌دی‌اس «یک مدل وحشتناک» از نحوه رانندگی در شهر است؛ چرا که واقعیت تعداد دفعات توقف را در رانندگی داخل شهری محاسبه نمی‌کند. او می‌گوید که از سوابق رانندگی رانندگان واقعی چنین بر می‌آید که ترمزهای جبران کننده می‌توانند تا 40 درصد از انرژی مصرفی را پوشش دهند!

نوربخش از افرادی که از دستگاه‌های جی.پی.اس یا گوشی‌های همراه هوشمند استفاده می‌کنند درخواست دارد که لاگ‌های جی.پی.اس (اطلاعات ذخیره شده موقعیت مکانی) خود را از مسافرت‌های داخل شهری خود در اختیار وی بگذارند. این اطلاعات با حذف نام افراد در اختیار عموم قرار خواهند گرفت. این کار اطلاعات مورد نیاز را برای طراحی نرم‌افزاری فراهم می‌کند که اطلاعات موجود از شرایط عمومی مسافرت در یک ناحیه را با داده‌های جی.پی.اس مقایسه می‌کند و در نتیجه آن، یک خودرو تبدیل شده می‌تواند برای تپه‌ها، تقاطع‌ها یا دیگر ویژگی‌های محلی که می‌توانند بر میزان مصرف انرژی تاثیر بگذارند؛ آماده شود.

در ازای این داده‌ها، به داوطلبان برآوردی داده می‌شود از این که آنها در صورتی که سفرهای درون شهری خود را با خودرو‌های برقی انجام دهند، چقدر صرفه‌جویی خواهند کرد، برآوردی که در ان اطلاعات ساده‌ای مانند قیمت محلی سوخت و برق در نظر گرفته شده‌اند. تاکنون تقریبا 1600 کیلومتر از اطلاعات مسافرت‌های درون شهری بار گذاری شده است.

گروه خودروی شارژی همچنین مسابقه‌ای را برای برنامه‌نویسان به راه انداخته تا یک الگوریتم مدیریت سخت‌افزار با استفاده از این داده‌ها بنویسند. بهترین آنها برنده یک خودرو برقی نو خواهد شد.

نیک کارپنتر، مدیر فنی شرکت مهندسی Delta Motorsport در سیلوراستون انگلستان، هم‌اکنون روی یک خودروی کوپه برقی کار می‌کند. او اذعان می کند که برنامه‌های کنونی رانندگی محدود هستند: «اگر افراد کافی با این برنامه همکاری کنند، برنامه خیلی جالبی خواهد شد و احتمالا طالاعات خیلی باارزشی از آن استخراج خواهند شد. این شیوه‌ای است که اکثر مردم در عمل از خودروهای خود استفاده می‌کنند».