اسد به دنبال اجرای الگوی الجزایر در سوریه

موضوع انتقال قدرت در سوریه به عنوان یک طرح  از سوی طر فهای مختلفی تاکنون به کرات مطرح شده است. اما نباید در شرایط فعلی حاکم بر سوریه زیاد به آن مطمئن باشیم. هنوز بشار اسد در مقابل هجوم ارتش آزاد ایستادگی می کند، روندی که در سوریه در جریان است به این صورت است که کنترل بخشی از سوریه از دست دولت خارج می شود و کمی پس از آن دولت مجدد کنترل امور را به دست می گیرد و این فراز و فرودها همچنان ادامه دارد. هرچند که این جزر و مدها نسبت به گذشته شدت بیش تری پیدا کرده است اما به نظر نمی رسد شرایط در سوریه به سمتی پیش رفته باشد که بشار اسد موضوع انتقال قدرت را جدی بگیرد. از طرفی همواره دو طرح درباره سوریه با وجود شرایط متفاوت مطرح می شود، اول بحث انتقال قدرت به صورت کاملا مسالمت آمیز است، مانند آنچه که در یمن به کار گرفته شد؛ و دوم طرحی است که در لیبی پیاده شد، که اگر شرایط به همین گونه ادامه یابد گرو ههای تندرویی که در جبهه مخالف اسد قرار دارند و خواستار دخالت خارجی آن هم به صورت نظامی هستند تلاش می کنند تا مناطقی در سوریه را به صورت غیر مسالم تآمیز آزاد کنند و از آنجا به سمت پایتخت حرکت کنند. در واقع معارضین می خواهند طرح لیبی را در سوریه پیاده کنند. از طرفی این دو سناریو از سوی معارضین و مخالفان با وجود تفاو تهایی که میان سوریه و این کشورها وجود دارد بارها و بارها مطرح شده است. از طرفی دیگر بشار اسد مصر است که بر اوضاع مسلط است و الگویی مانند الگوی الجزایر را مد نظر دارد و
می خواهد این الگو را در کشورش پیاده کند. دولت سوریه معتقداست با وجود مشکلات فراوان و تشدید بحران قادر به کنترل امور و اداره بحران است و می تواند بز معارضین و نیروهای مسلح فایق آید. با تمام این تفاسیر به نظر نمی رسد که حمله نظامی درباره سوریه کارساز باشد، در واقع نمی توان گفت که مخالفین با حرکتی تهاجمی بتوانند اسد را از قدرت کنار گذارند. شاید بتوان گفت که شرایط داخلی این اجازه را به قدر تهای خارجی نمی دهد و باید روی بسیاری از برگه ها به تدریج کار شود تا به این مرحله برسند که در داخل خاک سوریه دخالت نظامی صورت دهند، بنابر این شرایط برای مداخله خارجی به هیچ عنوان مناسب نیست و کشورهای غربی نیز مکررا به این موضوع اعتراف کرد ه اند. به نظر نمی رسد را ه حل گسترش درگیر یهای نظامی گرو ههای مسلح نیز راه به جایی برد، چرا که دولت به استناد این که مورد هجوم داخلی هم قرار گرفته است برگه قوی تری را برای سرکوب مخالفان در دست دارد و با فشار و نیروی بیشتری در مقابل معارضین قرار می گیرد و بر حجم خشونت، خونریزی و درگیر یها افزوده خواهد شد.
بنابراین بسیار بعید است تا زمانی که اسد بر ارتش و نیروهای امنیتی اشراف کامل دارد فروپاشی و سقوط دولت صورت گیرد. با در نظر گرفتن این مطالب تنها راه کار باقی مانده توافق در صحنه داخلی و بین المللی است. شاید بتوان گفت سرنوشت سوریه خارج از مرزهای آن رقم می خورد. در واقع اگر طرف های بین المللی درباره سوریه به توافقی دست پیدا کنند و در داخل هم امتیازاتی به مخالفین داده شود و مواردی مانند انتخابات و اجرای اصلاحات در سوریه صورت گیرد بسیار موثرتر خواهد بود، تا این که سلاح به معیار و عنصری تعیین کننده درباره بحران سوریه مبدل شود.

منبع : روزنامه ملت ما