چه بسیارند مواردی که خداوند آنها را به شکلی رمزآمیز بیان فرموده و بهانه‌ای برای توجه هرچه بیشتر بندگان خود به مقام ربوبی در پرده راز نگه داشته و بدینوسیله ذهن جستجوگر مومن را در قالب پی‌جویی این مقولات متوجه وجود ازلی خود می‌نماید و بی‌گمان در این مسیر نصیب جویندگان رازهای الهی از نورانیت و قدسیت بیش از سایرین است.
شب قدر نیز یکی از اسرار الهی است. بنا به اعتقاد بزرگان این مساله را می‌توان این‌گونه بیان داشت که مخفی بودن شب قدر در میان شب‌های سال یا در میان شب‌های ماه مبارک رمضان شاید از این‌رو است که مردم به همه شب‌ها اهمیت دهند. همان‌گونه که خداوند رضای خود را در میان انواع طاعات پنهان کرده تا مردم به همه طاعات روی آورند و غضبش را در میان معاصی پنهان کرده تا همه از آنها بپرهیزند.
دوستانش را در میان مردم مخفی کرده تا همه را احترام کنند، اجابت را در میان دعاها پنهان کرده تا به همه دعاها روی آورند، اسم اعظم را در میان اسمای خود مخفی کرده تا همه را بزرگ دارند و وقت مرگ را مخفی داشته تا در همه حال آماده باشند یا شاید دلیل جمله این امور و مخفی ماندن شب قدر بر بندگان، در این کلام قدسی خلاصه شود : «کنت کنزاً مخفیاً فأحببت ان أعرف فخلقت الخلق» (صالح مازندرانی، 1/24 ؛ ملاهادی سبزواری،1/27 )
بدین‌سان انسان را آفرید تا گنج مخفی وجودش را بازشناساند، در عین حال برای بازشناسی این گنج، نقشه‌هایی را طرح‌ریزی کرد که هر کس با رجوع به این نقشه‌ها و البته در سایه تلاش و کوشش خاص خود برای گنج‌یابی و در پناه ظرفیت، استعداد و توانش موفق به این رمزگشایی‌ها شود.
برگرفته از سرمقاله شنبه 21 مرداد ماه 1391 روزنامه فرهیختگان
نظر شما