گورباچف در سال 1990 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد و از جمله فعالیت‌های سیاسی او پس از استعفا تاسیس بنیاد گورباچف در سال 1992 و صلیب سبز بین الملل در سال 1993 محسوب می شود. گورباچوف در کتابی که اخیراً نگارش آن را تمام کرده است، از بالا رفتن سن و احساس پیری اش می گوید ولی این مطلب را نیز نوشته است که می خواهد همچنان در صحنه های سیاسی باقی بماند.
سیاستمدار 81 ساله در مراسم رونمایی از کتابش به خبرنگاران گفت: «در چند سال گذشته احساس کسالت و بیکاری داشتم چون در پنج سال گذشته تنها چهار کار مهم انجام داده ام و به همین خاطر تصمیم گرفته ام تا جایی که توان داشته باشم به کارم ادامه دهم.»
وی در کتابش با عنوان «تنها با خودم» که به همسرش رایسا تقدیم کرده است، داستان زندگی خود را از دوران کودکی تا سال 1991 یعنی سقوط اتحاد جماهیر شوروی روایت کرده است و جزئیات زیادی از روابط خانوادگی اش در آن دیده می شود. همسر گورباچوف در سال 1999 به دلیل بیماری سرطان خون از دنیا رفت.
در این کتاب گورباچوف نوشته است که اولین بار همسرش را در یک مهمانی رقص ملاقات کرده است. وی همچنین از دوران بیماری همسرش نوشته که چگونه با بیماری سرطان مبارزه کرد. وی یکی از دلایل مرگ همسر خود را سقوط نظام شوروی اعلام می کند و می نویسد بعد از سال 1991 بیماری رایسا بیشتر و سخت تر شد. شرایط سخت کشور و مشکلات من نیز روی او تاثیر گذاشته بود...
گورباچف در بخشی از کتاب نوشته است: «در تمام زندگی‌ام ما همواره با یکدیگر در حال گفت‌وگو بودیم. هنگامی که دبیرکل حزب شدم و زمانی که به عنوان رئیس‌جمهور شوروی انتخاب شدم روزی دو یا سه بار با همسرم تماس تلفنی داشتم یا او با من تماس می‌گرفت.»
واشنگتن پست/ 13نوامبر/ ترجمه محمد حسنلو
6060
نظر شما