غیبت سخت‌کوشی در پژوهش‌های تاریخی

این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین نوشته است:
«حجم تولید منابع و دست‌مایه‌های پژوهشی، قابل مقایسه با فرآورده‌های حاصل از آن نیست. به آن اندازه که اسناد و مدارک به عرصه تحقیق و تتبعات تاریخی اضافه می‌گردد، محصولاتی چون مقالات و کتاب‌های علمی در حیطه تاریخ تولید نمی‌شود. این مقایسه نه از نظر کمیّت – که چه بسا از این زاویه تعادلی بین این دو مقوله دیده شود – بلکه از جهت کیفیت، نامتوازن است. اقبالی که در دو دهه اخیر نصیب حوزه پژوهش‌های تاریخی شد، ورود شمار فراوانی از اسناد بود که پیش از آن پشت درهای بسته بایگانی‌هایی نگهداری می‌شد.»
این پژوهشگر تاریخ معاصر در ادامه مطلبش می‌نویسد:
«آنچه در بیشتر مقالات به چشم می‌خورد، غیبت سخت‌کوشی و حضور آسان‌گیری است. همین عامل موجب شده که منابع دست دوم، قبله این نوع نوشته‌ها باشد، گاه تا مرز رونویسی پیش برود و قرائتی یکسان و تکراری از رخدادها ارائه شود. این نقص ناشایست که به دلیل شیوع، امکان پنهان داشتن آن وجود ندارد، در ابتدا دامنگیر عرصه دانشگاه‌ها، به ویژه در امر پایان نامه ‌نویسی است. و طبیعی است که این بدآموزی علمی به جهت فرهنگ حاکم بر مراکز آموزش عالی – ورود از دریچه و خروج از دروازه – رخ می‌دهد و از آنجا به جامعه پژوهشی سرایت می‌کند.»
برای خواندن متن کامل این یادداشت، لطفا اینجا را کلیک کنید.