۰ نفر
۳۰ دی ۱۳۹۱ - ۱۷:۵۹

بحران گروگانگیری در الجزایر با توسل به یک حمله نظامی برق آسا و خونین به پایان رسید و در حالیکه هنوز ابعاد مختلفی از این ماجرا نامکشوف مانده، این سوال نیز مطرح است که چرا اینگونه با ماجرا برخورد شد؟

نحوه برخورد الجزایر با گروگانگیران اسلامگرای مرتبط با القاعده بسیار عجولانه، بعضا مشکوک و غیر حرفه ای به نظر می رسد. با توجه به تجربیاتی که عمده کشورهای درگیر با چنین حوادث و رویدادهایی از آن برخوردارند نحوه اقدام ارتش الجزایر مبنی بر حمله هوایی با حجم آتش بالا به گروگان و گروگان گیر قطعا با هدف مشخصی از سوی ارتش و دولت الجزایر انجام شده است و الا متهم به بی منطقی خواهد بود.

براساس شواهد موجود از جمله قابل پیشبینی بودن کشته شدن گروگان ها درصورت انجام چنین عملیاتی و در جریان نگذاشتن قدرت های غربی از جمله آمریکا درباره این عملیات، به نظر می رسد طراحان این عملیات، از همان ابتدا به فکر نجات گروگان ها که عمده آنها را اتباع خارجی از جمله 7 آمریکایی، چند فرانسوی، انگلیسی، ژاپنی و نروژی و فیلیپینی تشکیل می دادند، نبوده و هدف دیگری را دنبال می کرده اند.

این اهداف می تواند نخست پایان دادن سریع به ماجرا پیش از آنکه تبدیل به یک بحران منطقه ای و بین المللی برای الجزایر شود و دوم دادن درسی به افراطیون و القاعده مبنی بر مصالحه ناپذیر بودن ارتش الجزایر در برابر اقدامات و خواسته آنها تعبیر شود.  

به نظر می رسد الجزایر به شدت نگران وضعیت امنیتی و حتی تمامیت ارضی خود بوده است و حوادث دو سال گذشته در شمال افریقا از جمله تونس، لیبی و مصر به شدت این کشور را تحت فشار و استرس ناشی از احتمال هرگونه دخالت خارجی به بهانه های مختلف قرار داده است. براین اساس بیراه نیست اگر گفته شود که الجزایر ترجیح داده است پیش از آنکه مسئله گروگانگیری به بهانه یا مستمسکی ولو با احتمال خیلی پایین برای دخالت کشورهای غربی در امور داخلی اش تبدیل شود بدون هرگونه ملاحظه داخلی و خارجی نسبت به حل و فصل آن ولو به این شکل خام و خونین اقدام کند.

تا همین لحظه نیز الجزایر از اوضاع پدید آمده برای لیبی، تونس و حتی مالی ناخرسند است و این موضوع که اقدامات اسلامگرایان افراطی باعث مخدوش شدن امنیت داخلی این کشور و زمینه ساز دخالت احتمالی بیگانگان شود برایش غیرقابل پذیرش است. در همین حال الجزایر به خوبی از موقعیت طمع برانگیز و خوب کشورش در زمینه انرژی آگاه است و در عین حال به نیازمندی و تشنگی شدید کشورهای غربی از جمله اروپا به منابع نفت و گاز و نهایتا ثروت، وقوف دارد. پس در چنین شرایطی هیچ ریسکی پذیرفته نیست و هرچقدر سروته بحران ها ولو به شکلی خونین، هم بیاید پذیرفتنی است.

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 271820

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 12 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۰۰:۵۳ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۱
    3 1
    واقعا درس خوبی به القاعده داد! اگر همه جا اینطوری برخورد کنن دیگه این اتفاقا نمیافته!!
  • علی IR ۰۸:۲۰ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۱
    0 2
    سلام استاد نوروز پور عرض ادب و احترام قربان ، از مطلبتان لذت بردم . نظرات صریح و صحیحی به افکار عمومی ارائه می کنید. سپاس
  • بدون نام IR ۱۰:۰۷ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۱
    3 0
    الجزایر سابقه زیادی در بمب گذاری و کشتار و این مسائل دارد ، اصلا با سلفی ها و القاعده شوخی ندارد. منتها این دفعه قضیه خیلی تابلو شد چون پای گروگانهای خارجی در میان بود.
  • رضا IR ۱۴:۳۶ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۱
    3 1
    بهترين كار را انجام داد . خصوصا عدم اطلاع امريكايها
  • مسیح IR ۱۵:۴۶ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۱
    1 1
    تحلیل خوبی بود.سپاس
  • فرهنگ IR ۰۷:۴۰ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۴
    1 0
    خون هیچوقت پایمال نمی گردد، بخصوص اگر خدای ناکرده خون مظلومی ریخته شود. اگر الجزایر چنین اشتباهی کرده باشد ولو اگر از لحاظ سیاسی کارش درست باشد، مطمئنا خودش را در بد مخمصه ای انداخت.....
  • دوست نويسنده IR ۱۳:۴۱ - ۱۳۹۱/۱۱/۰۵
    0 0
    با سلام و عرض ارادت خدمت برادر بزرگوار نوروزپور به نظر من كشتار و خونريزي به هر شكلي مشمئز كننده و درد آورست. اما گاهي اوقات بايد محكم برخورد كرد تا درس عبرتي باشد براي عده اي كه از حربه ي گروگانگيري براي رسيدن به اهداف نامشروعشان(شايد هم مشروع كه البته براي رسيدن به خواسته ي مشروع هم گروگانگيري روشي غير انسانيست) استفاده ميكنند . مانند اعدام زورگيران در كشور خودمان كه بعضا مخالفيني بهمراه داشت . بايد توجه داشت كه اينها عوامل باز دارنده است هرچند شكلي زيبا و دلپسند ندارد