آموزش زبان فارسی در دنیا چه جایگاهی دارد؟

رئیس مرکز گسترش زبان و ادبیات فارسی در مطلب خود نوشته است:
«هنگامی که حکیم ابوالقاسم فردوسی(علیه الرحمه) دغدغه حفظ و گسترش زبان شیرین فارسی را در دل می پروراند و قلم در قلمدان فرو برده و سطر به سطر شاهنامه را می نگاشت، هرگز به این تصور نبود روزی فرا رسد که 220 دانشگاه در سراسر جهان به آموزش زبان فارسی اشتغال داشته و تعداد قابل توجهی دانشجو و زبان آموز در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در این دانشگاه ها به فراگیری این زبان شیرین- که به قند پارسی تعبیر شده است - مشغول باشند. امروزه قریب به چهل استاد اعزامی از ایران و بیش از دویست استاد بومی در دانشگاه های کشور های مختلف به تدریس این زبان اشتغال داشته و بیش از شصت سفارت‌خانه و رایزنی فرهنگی با تشکیل کلاس های زبان فارسی، به داوطلبان آزاد و علاقه مندان، خدمات آموزشی ارائه می نمایند.»
رایزن فرهنگی سابق جمهوری اسلامی ایران در آتن در ادامه مطلبش می‌نویسد: «به منظور بسط و گسترش این زبان کهن و ادبیات نغز و بی مثال آن و ساماندهی مناسب به خیل علاقه‌مندان و زبان آموزان، مرکز گسترش زبان و ادبیات فارسی در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، تشکیل شده بود که در طول سالیان گذشته اگر چه تمام تلاش خود را جهت نیل به این اهداف به کار بسته و موفقیت های زیادی هم کسب کرده بود اما همواره از نظر کمیت و کیفیت فعالیت ها و همچنین از نقطه نظر تجهیزات و امکان استفاده از فناوری‌های نوین، نیاز به روزآمد شدن و داشتن هویت مستقلی داشت که در شأن این ادبیات غنی باشد. از این رو به همت فرهیختگان و دلسوزان این حوزه، خوشبختانه در اسفند ماه سال 1390، به منظور تقویت این امر مهم، موسسه ای با عنوان "بنیاد سعدی" طراحی شد و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.