کوه شاه، متعلق به شاه نیست؛ لطفاً امانش دهید!

    کوه شاه، با بلندای 4374 متر، دومین چکاد مرتفع استان کرمان و پنجمین قله بلند کشور است. این آسمانخراش بلندمرتبه‌ی زیبا در کیلومتر 25 شهرستان بافت در مسیر جاده بافت - کرمان قرار دارد و به دلیل برخی از ویژگی‌های منحصربه‌فردش، نه فقط شهرتی منطقه‌ای یا ملّی که جهانی دارد.

    در حقیقت به دلیل موقعیت استقرار این کوهستان زیبا و مرتفع که تقریباً در قلب یکی از خشک‌ترین و کم‌آب‌ترین محدوده‌های سیاسی 31 گانه کشور - استان کرمان - واقع شده است، اهمیت راهبردی آن به منظور تضمین استمرار حیات را دوچندان ساخته است. به سخنی دیگر اگر شهر بافت به عنوان یکی از 70 شهر سالم کشور معرفی شده است و اگر توانسته با مجوز سازمان بهداشت جهانی در شمار هزار شهر سالم و پاک جهان جای گیرد، بی‌شک یکی از مهم‌ترین دلایلش، برخورداری از خدمات بوم‌سازگان (اکوسیستم) کوه شاه است. چرا که کوه شاه، پر برف‌ترین، پرآب‌ترین و سرسبزترین منطقه‌ی جغرافیایی جنوب شرق ایران است و کیفیت هوایش از سوی برخی از مجامع جهانی وابسته به سازمان ملل متحد، در شمار پاک‌ترین هوا در کره زمین شناخته و معرفی شده است؛ زیست‌بومی که متجاوز از ششصد گونه گیاهی نادر را در خود مأوا داده و از این منظر دارای یک زیگونگی (تنوع زیستی) کم رقیب است. از همین رو، پرآب‌ترین و بزرگ‌ترین رود جنوب شرقی کشور - هلیل رود - از این کوهستان است که سرچشمه می‌گیرد و افزون بر آن، ده‌ها رودخانه و چشمه‌ی دیگر را جان بخشیده است. موهبتی که سبب شده تا افزون بر 200 هزار نفر در این منطقه سکنی گزیده و یکی از قطب‌های مهم کشاورزی و دامپروری استان شکل بگیرد. علاوه بر این، وحوش فراوانی از علفخوار و گوشتخوار از جمله بزرگ‌ترین گربه‌سان ایران، پلنگ در این ارتفاعات زیست می‌کند.

    حال با دیدن تصاویر وحشتناکی که خبرگزاری مهر از شدت تخریب و پاکتراشی این کوهستان به بهانه‌ی اکتشاف سنگ آهن منتشر کرده است، درمی‌یابیم که چگونه مسئولین و مدیران غافل منطقه به دست خود تیشه به ریشه‌ی آینده‌ی این کهن تمدن ارزشمند استان کرمان و ایران می‌زنند.
    در حقیقت، در صورت استمرار این تخریب‌ها، آشکار است که نه‌تنها از آبدهی هلیل‌رود کاسته خواهد شد؛ بلکه بسیاری از چشمه‌ها و کاریزهای منطقه با بحرانی جدی‌تر روبرو شده و عملاً شرایط دشوار استان کرمان که با وضعیت هشدار در باره منابع آب زیرزمینی‌ و نشست زمین روبرو است، بحرانی‌تر و غیرقابل جبران‌تر خواهد شد.
    چنین است که اینک، یک کمپین مردمی با نام کمیته مردمی نجات کوه شاه تشکیل شده تا خود رأساً و در سکوت مسئولین منابع طبیعی و محیط زیست منطقه، بتوانند طبیعت‌ستیزان نادان یا آزمند را که چوب حراج به آینده‌ی بافت و زرند و کرمان زده‌اند، از این حرکت بازدارند و نگارنده می‌رود تا به این کمپین پیوسته و در جمع آنهایی که تا غروب امروز - 21 شهریور 1392 - خود را به دامنه‌ی کوه شاه می‌رسانند، دست مریزادی گفته و با یادآوری ماجرای کوه‌کُشی در خراسان شمالی و عواقب نامیمونش بر بجنورد، بکوشد تا به سهم خویش از بروز این فاجعه ممانعت کند.
    امید که سرکار خانم دکتر معصومه ابتکار که امروز راهی ارومیه شده است تا درد این پهنه‌ی کفن‌پوش (بخوان: نگین فیروزه‌ای دیروز) وطن را از نزدیک لمس کند، دستوری بایسته برای بررسی ماجرای غم‌انگیز کوه شاه که مراحل فنی ارزیابی محیط زیستی را هم ظاهراً طی نکرده است، صادر کنند.
    انشاالله.