دکتر حسن روحانی و تیم سیاست خارجهاش این روزها با سفر به نیویورک، فرصتی مناسب برای حل بسیاری از مشکلات خارجی کشورمان را در اختیار دارند. با نگاه جدیدی که روحانی در سیاست خارجی مطرح میکند و با توجه به نقش جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه و با وجود موضوعاتی که با کشورمان مرتبط هستند و نوع بازیگری که میتوانیم در منطقه انجام دهیم، نشست نیویورک میتواند فرصت مناسبی باشد برای پایان دادن به خصومتهای دیرینه بین ایران و غرب. هر چند که این روند برخی از مناقشات بلند مدت را حل نخواهد کرد. مساله سوریه هم از جمله موارد مهم است که البته مانند دیگر موضوعات جاری، با تدبیر و مدیریت صحیح و یک دیپلماسی فعال و پویا میتواند حل شود. البته حل مساله نیاز دارد که ایران خارج از نقشهای سنتی خود وارد میدان شود و بتواند با بازی صحیح در این موضوع تنشها را کاهش دهد. بااین اتفاق ایران میتواند هم نقش منطقهای خود را افزایش دهد و هم به خصومتهای با برخی کشورها پایان دهد. آمریکا و کشورهای غربی برای حل بحرانها در خاورمیانه همواره نیاز به همراهی قدرتهای منطقهای دارند. این حالت یک فرصت خوب برای ایران ایجاد میکند که دراین مواقع بتواند بازیهای برد-برد تعریف کند که در آن هم غرب برنده باشد و هم کشورمان. در این زمینه میتوانیم به مساله عراق و افغانستان اشاره کنیم که برای حل بحرانهای مربوطه ایران و غرب توانستند طوری روابط را تنظیم کنند که هیچ یک متضرر نشوند. البته باید در نظر داشته باشیم که سفر حسن روحانی به نیویورک زمانی صورت میگیرد که مسائل مهمتری از سوریه هم در جریان هستند. مساله تحریمهای آمریکا و غرب علیه ایران از جمله مهمترین مسائل حداقل برای کشور ما هستند و همچنین مساله هستهای نیز به نظر میرسد که از نظر غرب مساله بسیار مهمی باشد و این دو مساله در کنار ماجرای سوریه از جمله مهمترین مسائل جاری بین ایران و آمریکا هستند. خوشبختانه این ذهنیت امروز در بین دولتمردان ما به وجود آمده که اگر ایران در کنترل بحرانهای مذکور نقشش را به خوبی ایفا کند و دیپلماسی کشورمان هم در این حوزه به خوبی هدایت شود، میتواند علاوه بر دستاوردهایی که برای تمام کشورهای منطقه داشته باشد، به حل بسیاری از مشکلات خودمان نیز کمک کند. ما میتوانیم تهدیدهایی که متوجه جمهوری اسلامی است را با یک دیپلماسی منطقی و پویا به فرصت تبدیل کنیم. اما در راه بهبود روابط ایران و غرب، موانعی نیز وجود دارند و از این جمله میتوان به تحرکات برخی از کشورهای منطقه اشاره کرد که تمایلی به توسعه روابط ایران و غرب ندارند. این کشورها منافعشان عموما در زمان تیرگی این روابط بیشتر تامین میشود. مهمترین کارشکنی در کاهش خصومتها را رژیم صهیونیستی انجام میدهد. کشورهایی چون عربستان و حتی ترکیه هم از تیرگی این رابطه سود میبرند و میبینیم که در این زمینه هم خیلی تمایل ندارند که رابطه ایران و غرب بهتر شود. این کشورها با در نظر گرفتن توانمندیهایی که ایران بلحاظ ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک از آن برخورداراست، احساس میکنند که اگر ارتباط ایران و غرب بهبود پیدا کند، جایگاه آنان تنگ و کوچک میشود و به همین دلیل در این مسیر سنگاندازی میکنند. طبیعتا جمهوری اسلامی هم باید در چارچوب مصالح کشور حرکت کند و در این چارچوب قطعا با واکنشهای منفی و مقاومتهای گوناگون مواجه میشود. بنابراین در درجه اول رژیم صهیونیستی و پس از آن کشورهای عربی و ترکیه اجازه نمیدهند یا مایل نیستندکه این روابط بهبود پیدا کند و لذا برای حل مشکلات دیپلماتیک کشورمان باید بتدریج با کشورهای عربی و ترکیه روابط مناسبی برقرار شود.
منبع : آرمان
نظر شما