بیانات خواندنی آیت الله العظمی وحید خراسانی در عظمت مقام حضرت ابوالفضل العباس سلام الله علیه

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین [ولا]سیما بقیة الله فی الأرضین و اللعن علی أعدائهم إلی یوم الدین

ایامی که در پیش است به قدری عظمت دارد که هم عقل از ادراک عاجز است و هم بیان قاصر است. کسی نفهمید عاشورا چه روزی است و کاری که آن روز شد، چه کاری است و اثری که بر آن کار مترتب شد، چه اثری است.

لا یوم ...‌، این کلام حجت خدا است‌. ایام مشتمل است بر حوادثی‌. روزگار‌، روز نوح را دیده و آن سفینه را‌، روز ابراهیم را دیده و آن مقامات را‌، روز موسی‌، روز عیسی‌، روز خاتم، روز امیر المؤمنین، ولی کلام امام این است: لا یوم کیومک یا ابا عبدالله، اینجا است که کمیت عقل لنگ است، منتها ما از این ایام چون نفهمیدیم بهره‌ای که باید ببریم نبردیم.

ایامی است که نسیم وزیده از کربلا‌، بهاری است که قلب‌ها را زنده می‌کند، .....

... چه کردند برای حفظ این دین ، و ما چه کردیم!

امام چهارم کیست؟ کسی که روز قیامت که می شود ، در عرصات منادی ندا می کند: أین زین العابدین؟ در صف انبیاء... ، نتیجه خلقت عبادت خدا است، تمام عابدین از اولین تا آخرین ، یک نفر زین العابدین ، کسی که کار را با خدا به این جا رساند، پسرش افتاد در چاه، مشغول نماز بود، صدای شیون از اهل حرم برآمد ولی او تکان نخورد تا نماز را تمام کرد با تعقیباتش، آمد سر چاه، دست دراز کرد طفل را بیرون آرد، گفتند: یا بن رسول الله! چرا نماز را قطع نکردی؟ جوابش این بود: کنت بین یدی جبار ، من بودم در مقابل جباری که اگر از او رو بر می گرداندم او از من روی بر می گرداند، تمام عالم در مقابل این کلمه ناچیز است.

همچو کسی چشمش افتاد به یتیم ابوالفضل العباس: عبیدالله بن عباس بن علی ، تا چشم به صورت این طفل افتاد، صدای ضجه بلند شد، بعد بیان آن حضرت این است: هیچ روزی بر پیغمبر خاتم اشد از روز احد نگذشت ، چون آن روز عمویش حمزه سیدالشهدا از دستش رفت، روز دوم روزی بود که در غزوه موته جعفر بن ابی طالب از دستش رفت، بعد از این دو کلمه این جمله را فرمود: لا یوم کیوم الحسین . بعد چه فرمود؟ نگاه کرد، باز به صورت آن یتیم ، گفت:.. هر وقت من یادم از این جمله می آید مبهوتم، فرمود: برای عمویم عباس، عندالله منزلتی است که یغبطه بها جمیع الشهداء یوم القیامة ، این منزلت چه منزلتی است؟ جمیع شهدا در حسرت آن مقام اند ،حمزه سیدالشهدا باز در غبطه منزلت عباس بن علی است، جعفر طیار که پرواز می کند با ملائکه در بهشت، در غبطه مقام اوست عند الله.

چه کرد که به اینجا رسید؟ عقل مبهوت است گفتنی نیست. فرات را فتح کرد، تشنه تر از همه او بود، کنار آب نشست ، دست کرد یک کف آب برداشت ، آن منزلت ریشه اش اینجا است، پیغمبر راضی بود ، علی راضی بود ، سیدالشهدا از خدا می خواست ،همه را می دانست ، اما ذکر عطش الحسین ، چون یادش از لب خشک او آمد، تعبیرش این است:

یا نفس من بعد الحسین هونی          وبعده لا کنت ان تکونی

آب را ریخت، مشک را پر آب کرد، از شریعه بیرون آمد، همه کمین کردند، چه گذشت ، گفتنی نیست، همین قدر می گویم که معلوم بشود آن منزلت چیست؟ یک مرتبه دست راست افتاد ، تا چشمش به دست بریده افتاد گفت:

والله ان قطعتموا یمینی             انی احامی ابدا عن دینی
وعن امام صادق الیقین         نجل النبی المصطفی الأمین

دست راست را این جور جواب داد. چیزی نگذشت دست چپ هم افتاد، چشمش به آن دست بریده که افتاد گفت:

قد قطعوا ببغیهم یسارى          فأصلهم یا رب حر النار

بعد مهم این است: هر دو دست رفته ، مشک آب مانده است، همه امید این است که این آب به خیمه ها برسد، یک وقت دید آب ها روی زمین است، حالا فکر کنید، امید این جور به یأس تبدیل شد. تیر آمد به چشم خورد، خاری اگر به گوشه چشم ما برود چه می کنیم؟ تیر و چشم و...، باز هم خودش را نگه داشت، یک مرتبه عمودی از آهن به سر آمد. حالا وقت افتادن است. هر کسی می افتد اول دست ها را سپر می کند، چه جور افتاد؟! یک جمله گفت که در عمرش نگفته بود. در تمام عمر گفت یا سیدی ، یا مولای ، اما آن وقت یا اخا! ادرک اخاک . آمد... کسی که عالم پشت و پناهش تنها او است، تکیه گاه عالم امکان ، کنار آن بدن ایستاد، یک جمله گفت. از این جمله باید فهیمد چه خبر است. کسی که از اول وقت، داغ علی اکبر دیده، جنازه او را به خیمه گاه آورده اما همچو جمله ای هرگز نگفته، کنار آن بدن ایستاد گفت: الان انکسر ظهری ، نه کمر من خمید، گفت کمر من شکست، وانقطع رجائی ،



بعد آمد به خیمه ها ، چرا نیاورد بدن را؟ همه بدن ها آورده شد ، اما این بدن ماند، نمی توانم بگویم: چرا نیاورد. دست زیر هر عضوی که می برد عضو دیگر به زمین افتاد. آمد، یک مشت زن و بچه همه دویدند، چه شد؟ یک کلمه حرف نزد، فقط یکسر رفت به خیمه برادرش، وارد خیمه شد عمود خیمه را کشید.

سلام الله ... - این از زبان صادق اهل بیت است- سلام الله و سلام انبیائه... سلام خدا ، سلام تمام انبیاء ، سلام تمام مرسلین، سلام تمام ملائکه مقربین بر تو ای عبد صالح!...... و رفع ذکرک فی علیین و حشرک مع النبیین و الصدیقین،

بعد جمله ای که حضرت فرمود: رفع ذکرک فی علیین ، علیین کجاست؟ در آنجا نام ابو الفضل العباس را خدا بلند کرد. این جور در راه این دین همچو کسی به این جور جان داد.

ایام عاشورا است ، سعی کنید مردم را به عظمت مصیبت آشنا کنید، مصیبت خیلی سنگین است. پیغمبر مأمور شد ، جز دست خاتم دستی نبود، مأموریت چه بود؟ یک قاروره خدا به دست خاتم داد. ... با این قاروره خون گلوی حسین را بگیر. آمد کنار گودال قتلگاه ، وقتی سر بریده شد، پیغمبر همانجا نشسته بود با آن شیشه آن خون را گرفت...این بیان حجت خداست: آن شیشه را برد به آسمان. به هر آسمانی برد لرزید ، تا رسید به کرسی ، کرسی لرزید، تا رسید به عرش ، شیشه خون را در طاق عرش گذاشت، آن طاق تا قیامت می لرزد.
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی علی اصحاب الحسین

**********************************************

عزیزان خود را در حرم مطهرش و در برابر ضریح منورش که چون قد بلندش, بالابلندست تصور کنیم و بخوانیم:



سَلاَمُ اللَّهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقرَّبِینَ وَ أَنْبِیائِهِ المُرْسَلِینَ وَ عِبادِهِ الصَّالِحِینَ وَ جَمِیعِ الشُّهَداءِ وَالصِّدِّیقِینَ الزَّاکِیاتُ الطَّیِّباتُ فِیما تَغْتَدِی وَ تَرُوحُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنینَ، أَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ وَالتَّصْدِیقِ وَالوَفاءِ وَالنَّصِیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّه عَلَیْهِ وَ آلِهِ المُرْسَلِ وَالسِّبْطِ المُنْتَجَبِ وَالدَّلِیلِ العالِمِ وَالوَصِیِّ الْمُبَلِّغِ وَالمَظْلُومِ المُهْتَضَمِ، فَجَزاکَ اللَّه عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنْ أَمِیرِ المؤمنِینَ وَ عَن الحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلَواتُ اللَّه عَلَیْهِمْ أَفْضَلَ الجَزاءِ بِما صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَ أَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ، لَعَنَ اللَّه مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّه مَنْ ظَلَمَکَ و لعن اللَّه مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ، وَ لَعَنَ اللَّه مَنْ حالَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ ماءِ الْفُراتِ، أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً وَ أَنَّ اللَّه مُنْجِزٌ لَکُمْ ما وَعَدَکُمْ جِئْتُکَ یا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وافِداً إِلَیْکُمْ وَ قَلْبِی مُسَلِّمٌ لَکُمْ وَ تابعٌ وَ أَنَا لَکُمْ تابعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّی یَحْکُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لاَ مَعَ عَدُوِّکُمْ إِنِّی بِکُمْ وَ بِإِیابِکُمْ مِنَ المُؤْمِنِینَ وَ بِمَنْ خَالَفَکُمْ وَ قَتَلَکُمْ مِنَ الکافِرِینَ، قَتَلَ اللَّه أُمة قَتَلَتْکُمْ بِالأَیْدِی وَالأَلْسُنِ.»



«سلام پاک و پیراسته خداوند و سلام پاک و پیراسته فرشتگان مقرّب او، پیامبران فرستاده او، بندگان درستکار او و همه شهیدان و رادمردان، در هر روز و هر شب بر تو ای فرزند امیر مؤمنان. بر تسلیم، تصدیق، وفاداری و خیرخواهی تو در برابر خلف پیامبر مرسل، سبط برگزیده او، راهنمای آگاه، وصی رساننده رسالت دین و مظلوم ستمدیده گواهی می دهم. خداوند تو را به پاس صبر و پایداری و یاریگریت، از جانب رسول خویش، از جانب امیر مؤمنان و از جانب حسن و حسین ـ که درود خدا بر همه آنان باد ـ برترین پاداش دهاد! که فرجام خوش پاداش آن سرای است.
خداوند لعنت کند کسانی را که تو را کشتند، لعنت کند کسانی را که بر تو ستم راندند. لعنت کند کسانی را که حق تو را انکار کردند و حرمتت را زیرپای نهادند و لعنت کند کسانی را که میان تو و آب فرات جدایی افکندند.
گواهی می دهم که تو مظلومانه شهید شدی و خداوند آنچه را به شما وعده داده است برآورده خواهد ساخت.ای پسر امیرمؤمنان، به درگاه تو آمده و بر تو وارد شده ام، در حالی که دلم تسلیم شما و سرنهاده شماست و من خود نیز پیرو شمایم و یاری ام برایتان آماده است تا خداوند میان ما داوری کند که او برترین داور است. با شمایم، با شمایم، نه با دشمنانتان. من به شما و بازگشتتان ایمان دارم و در برابر آنان که با شما مخالفت کردند و شما را کشتند کافرم. خداوند بکشد مردمی را که با دست و زبان در کشتن شما شرکت جستند.»



زیارت حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام)

السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ سَلَّمَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ وَ عَلَى رُوحِکَ وَ بَدَنِکَ أَشْهَدُ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّکَ مَضَیْتَ عَلَى مَا مَضَى بِهِ الْبَدْرِیُّونَ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ الْمُنَاصِحُونَ لَهُ فِی جِهَادِ أَعْدَائِهِ الْمُبَالِغُونَ فِی نُصْرَةِ أَوْلِیَائِهِ الذَّابُّونَ عَنْ أَحِبَّائِهِ فَجَزَاکَ اللَّهُ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ وَ أَکْثَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَى جَزَاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفَى بِبَیْعَتِهِ وَ اسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ أَطَاعَ وُلاةَ أَمْرِهِ،

سلام بر تو اى بنده شایسته فرمانبر خدا و رسول خدا، و امیر مؤمنان و حسن‏ و حسین (درود خدا بر آنان باد)، سلام و رحمت خدا و برکات و مغفرت‏ و رضوانش بر تو بر روان و تن تو،شهادت میدهم و خدا را شاهد میگیرم، که تو به همان مسیرى رفتى که‏ اهل بدر رفتند و در آن راه از دنیا گذشتند، آن مجاهدان در راه خدا،و خیرخواهان براى خدا، در مبارزه با دشمنان خدا،و تلاش‏گران در یارى اولیایش، آن دفاع‏ کنندگان از عاشقانش،خدا پاداشت دهد، به برترین و بیشترین و کامل‏ترین‏ پاداش و وفاکننده ‏ترین پاداش، یکى از آنان‏که به بیعت او وفا کرد و دعوتش را اجابت نمود و از والیان امر اطاعت کرد

أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَالَغْتَ فِی النَّصِیحَةِ وَ أَعْطَیْتَ غَایَةَ الْمَجْهُودِ فَبَعَثَکَ اللَّهُ فِی الشُّهَدَاءِ وَ جَعَلَ رُوحَکَ مَعَ أَرْوَاحِ السُّعَدَاءِ وَ أَعْطَاکَ مِنْ جِنَانِهِ أَفْسَحَهَا مَنْزِلا وَ أَفْضَلَهَا غُرَفا وَ رَفَعَ ذِکْرَکَ فِی عِلِّیِّینَ وَ حَشَرَکَ مَعَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقا أَشْهَدُ أَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَ لَمْ تَنْکُلْ وَ أَنَّکَ مَضَیْتَ عَلَى بَصِیرَةٍ مِنْ أَمْرِکَ مُقْتَدِیا بِالصَّالِحِینَ وَ مُتَّبِعا لِلنَّبِیِّینَ فَجَمَعَ اللَّهُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ رَسُولِهِ وَ أَوْلِیَائِهِ فِی مَنَازِلِ الْمُخْبِتِینَ فَإِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.

شهادت میدهم، که در خیرخواهى کوشیدى و نهایت تلاش را انجام دادى،خدا تو را در زمره شهیدان برانگیزد و روحت را در کنار ارواح نیکبختان قرار دهد و از بهشتش وسیع‏ترین منزل را به تو عطا کند،و برترین غرفه ‏ها را ارزانى نمایی ،و نامت را در علیین بالا برد و با پیامبران و صدّیقان و شهدا و شایستگان محشور نماید، آنها خوب رفیقانى هستند، شهادت میدهم که تو سستى نورزیدى و باز نایستادى و بر آگاهى از کارت از دنیا رفتى، در حال پیروى از شایستگان و پیروى از پیامبران پس خدا بین ما و رسول‏ خود و اولیایش در جایگاهاى فروتنان گرد آورد که او مهربان‏ترین مهربانان است.