نشست یک روزه!
سمینار حقوق من
ته تالار قرض و قوله‌ها
تشکیل می‌گردد
و لیکن، حیف،
کلنگ اول طرح رفاهم
بیل می‌گردد
چه اجلاسی!
سراسر کاسبان کوچه‌مان در آن
به ایراد سخن در مایه «انصاف» مشغولند!
و از اقساط نان و مرغ و موز و ماست
می‌گویند
توریست حسرتم در مرز بی‌‌ویزای «کیوی» گشته سرگردان
و آژانس مروت مانده بی‌راننده و پیکان!
و تیم بوکس احساسم ندارد سرپرست و طرح و برنامه
و کشتی‌گیر شعر من،
نباشد بر تنش جامه!
و فیلم سینمای خرج منزل
لوس و تکراری‌ست!
و دانشگاه دولت هم
بدون مشورت با شخص دانشجوی آزاد حقوق من
«دو واحد» نرخ آب و برق و گاز و پست و تحصیل مرا
افسوس، افزوده‌ست
تو گویی از ازل هم آب قورتی صد تومن بوده‌ست!
نمی‌دانی، نمی‌دانی
که تصویر رفاهم پر شده از برفک وعده
و ترمینال قلبم،
پر ز گندم‌های احساسات افزون است
دلم از دست شعر و شاعری خون است!
***
***
مرگ بر آمریکا!
آفرین‌های ما به سنگ تمام
به همه پیروان خط امام
که به موقع ز جای خود جستند
درِ جاسوسخانه را بستند
قهرمانان، از جای جنبیدند
پشت دشمن به خاک مالیدند
شد عموسام آنچنان ناکام
که نه از او نشانه ماند و نه نام
گرگ خونخوار و، هار استعمار
دمش افتاد در تله این‌بار
گسترش یافت این شعار بجا
مرگ بر انگلیس و آمریکا
***
***
الامان...!
ناله زار از گرانی بی‌امان خواهم کشید
از عذاب و رنج بی‌پولی فغان خواهم کشید
کام ما شد شور از نان خمیر و پرنمک
زین سبب از شوری نان الامان خواهم کشید
گوشت را چون نرخ شد بالاتر از ششصد تومن
منت از قصاب و هم از استخوان خواهم کشید
غار را مسکن گزیدن بهتر از مستأجری‌ست
خط بطلان، من به حکم موجران خواهم کشید
تا نیاید کس به دیدار و به مهمانی من
بر حریم خانه خود ریسمان خواهم کشید!
گل آقا. شماره 146. پاییز 1372
6060
نظر شما