زهرا تالانی: مدتهاست که طرح انتقال پایتخت مطرح می شود اما هربار به خاطرهزینه ها و مشکلاتی که دارد فراموش می شود. اما این بار در کمیسیون شوراها و امور داخلی، سه گزینه انتخاب شده است. در شور دوم بررسی طرح انتقال پایتخت در کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس، سه شهر همدان، سمنان و پردیس به عنوان گزینه‌های انتقال پایتخت سیاسی کشور مطرح شدند.
در مورد نحوه انتخاب این سه گزینه و دلایل تغییر پایتخت سیاسی گفت وگویی با علیرضا خسروی نماینده سمنان و عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس انجام داده ایم که می خوانید:
شهرهای سمنان، پردیس و همدان سه گزینه پیشنهادی برای انتقال پایتخت سیاسی هستند. معیار انتخاب این سه گزینه چیست؟
در شورا معیارهای مختلفی مطرح شد، مثل اینکه حدود 250 کیلومتر از تهران فاصله داشته باشد، جمعیت آن کم باشد تا بتواند یک جمعیت یک میلیون نفری را پذیرا باشد، مساحت آن زیاد و زیرساختهای مناسبی داشته باشد که نهایتا در بررسی ها به این سه شهر رسیدیم. البته از گذشته مطالعات فراوانی در این زمینه شده است.
شما فکر می کنید از بین این سه گزینه کدام شهر بهتر است؟
سمنان.
چرا؟ چون شهر شماست؟
نه از این جهت که شهر من است، بلکه چون برتری های فروانی دارد. شهر دامغان در زمان پارتها مدتی پایتخت بود. اما خود سمنان با 60 درصد جمعیت کشور همجموار است. حدود 100 هزار کیلومتر مربع است و جمعیت آن کم و حدود 600 تا 700 هزار نفر است و اگر یک میلیون نفر هم اضافه شود مشکلی پیش نمی آید. زیرساختهای مناسبی مانند ریل، جاده، اتوبان و ترانزیت هم دارد. سمنان با 8 استان کشور همجوار است که هیچ استانی این ویژگیها را ندارد.بنابراین سمنان گاوصندوق ایران است و اگر پایتخت شود سیستم شهر به هم نمی خورد.
بنابراین به نظر شما سمنان می تواند پایتخت سیاسی باشد؟
بله، اما محدودیتهایی نسبت به پردیس و همدان هم دارد .چون رئیس جمهور سمنانی هستند ممکن است این شبه پیش آید که به خاطر ایشان سمنان انتخاب شده و مخالفتهایی شود.
اما به نظر نمی رسد به همین زودی این تغییر انجام شود.چون در دوره های قبل هم مطرح شد اما به نتیجه نرسید؟
ما چاره ای جز تغییر نداریم. برخلاف اینکه گفته می شود ،این تغییر یک سرمایه گذاری است نه هزینه. در این زمینه باید از تجربه سایر کشورها استفاده کرد. الان مشکلی که برای کشور اوکراین به وجود آمد برای این است که تمام امکانات و سرمایه گذاریها در شهر کریمه بود و این خطرناک است. الان تمام مراکز اطلاعاتی، سه قوا، پادگانها در تهران متمرکز هستند و این اصلا اصولی نیست. باید یک تقسیم بندی انجام داد تا اگر مثلا در تهران زلزله آمد پایتخت سیاسی در شهر دیگری باشد تا مشکل کمتری پیش آید.
به نظر شما این پروسه بلند مدت چند سال بعد به نتیجه می رسد؟
ابتدا باید محل ساخت پایتخت را انتخاب کرد.سازمانها هم به مرور منتقل می شوند. الان در برخی کشورها دو وزارتخانه درون یک ساختمان هستند اما در کشور ما یک سازمان برای خود چندین ساختمان دارد. وقتی وزارتخانه ها منتقل شوند، مراکز تجاری هم در کنار آنها احداث می شود و این یک سرمایه گذاری است. خوشبختانه ما ظرفیت و تجربه خوبی در انبوه سازی داریم. مثلا از کسانیکه در مسکن مهر ساخت و ساز کردند می توان استفاده کرد. می توان فراخوانی داد و یک شهر اصولی و زیبا ساخت.
46232
نظر شما