دست کم 1800 شهید و 9500 زخمی در 29 روز حملات سنگین و وحشیانه رژیم صهیونیستی به باریکه غزه حکایت از اوضاع انسانی اسفبار در منطقه‌ای که از سال 2007 میلادی در محاصره بوده، دارد. در شرایطی که کودکان، زنان و سالخوردگان جنگ‌زده مظلوم فلسطینی در مدارس تحت نظارت سازمان ملل و در شرایط نامناسب بهداشتی و معیشتی زندگی می‌کنند و هر روز باران موشک و خمپاره بر سرشان می‌بارد، گره امدادرسانی به این مظلومان معضل مضاعف دیگری است که دنیا بر آن چشم دوخته است. با محمد ایرانی سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در اردن و کارشناس مسائل خاورمیانه در گفت‌وگویی کوتاه به علل ضعف کمک‌رسانی به نوار غزه پرداختیم.
س- به نظر شما گره کمک‌رسانی به نوار غزه کجاست؟
پیش از آنکه به این سؤال پاسخ دهم لازم می‌دانم به مقدمه‌ای درباره نوار غزه بپردازم. بدون تردید نوار غزه یک زندان بزرگ است که فلسطینیان در آن محصور مانده‌اند و هیچ ارتباطی با محیط پیرامون خود ندارند و روزانه چند تن مواد منفجره روی سرشان ریخته می‌شود. فلسطینی‌های غزه در شرایط دشواری مشغول مقاومت و مبارزه هستند. آن‌ها حتی امکان انتقال مجروحانشان را به نزدیک‌ترین کشور همسایه که مصر است ندارند. آن‌ها نیاز به موادغذایی، دارو و دیگر مایحتاجی که برای همه محاصره شدگان ضروری است، دارند. در چنین شرایطی اقتضا می‌کند نهادهای بین‌المللی و کشورهای عربی که خود را متعهد به حفاظت از مردم فلسطین می‌دانند، کاری کنند اما هم نهادهای بین‌المللی و هم کشورهای عربی سکوت اختیار کرده‌اند. گذرگاه رفح تنها مرز غزه با جهان عرب است و امروز همه انتظارات متوجه مصر است که کمک‌های جهانی که از کشورهای مختلف به مصر فرستاده می‌شود را به دست مردم غزه برساند، اما متأسفانه مصری‌ها اقدامات جدی و عملی نمی‌کنند و علتش هم آن است که دولت مصر چه در زمان حسنی مبارک و چه در زمان حاضر تعهداتی به غربی‌ها و حتی تعهدات امنیتی به اسرائیلی‌ها دارد که همین تعهدات مانع بازکردن گذرگاه رفح به روی جنگ زده‌های نوارغزه و کمک رسانی به آن‌ها می‌شود. گذشته از آن، حکومت مصر با جریان مقاومت اسلامی فلسطین مشکل جدی دارد و این جریان را به جریان اخوان‌المسلمین نزدیک می‌داند و از آنجا که عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهوری مصر با اخوان المسلمین مخالف است با جریان مقاومت فلسطین هم مشکل دارد.
س- به لحاظ بشردوستانه حتی در جنگ‌ها هم قوانینی برای کمک به حادثه دیدگان وجود دارد، چرا این قوانین شامل حال نوارغزه نمی‌شود؟
ثبت و درج قوانین روی کاغذ کار آسانی است اما اجرای آن‌ها تابع یکسری مسائل حاشیه‌ای است که عمدتاً این حاشیه‌ها از متن پررنگ‌تر می‌شود و تحولات سیاسی معمولاً روی مسائل حقوقی و قانونی سایه می‌اندازد.
درباره فلسطین هم این نخستین بار نیست که قوانین نادیده گرفته می‌شود. در سال 1967 پس از تصویب قطعنامه‌های شورای امنیت مبنی بر عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از سرزمین‌های اشغالی، دیدیم که اسرائیل هرگز به این قوانین عمل نکرد. متأسفانه در اکثر مواقع قوانینی که یک طرفش رژیم صهیونیستی و یک طرف دیگر فلسطینی‌ها هستند نادیده گرفته می‌شود بجز موارد بسیار اندک که کشورهای غربی از آن قانون حمایت کرده‌اند. همین مسأله رژیم اسرائیل را تشویق می‌کند که قوانین را نقض کند.
س- به نظر شما چگونه می‌شود بالاخره پنجره‌ای به جهنم غزه برای کمک و امدادرسانی به مردم باز شود؟
آنچه مسلم است، اسرائیلی‌ها اکنون در شرایط خوبی به سر نمی‌برند. صهیونیست‌ها هرگز تصور نمی‌کردند در جنگ فعلی تلفات یا اسیر بدهند. حجم آتش مقاومت که به تل‌آویو رسیده و فرودگاه بین‌المللی اسرائیل را تعطیل کرده اسرائیلی‌ها را شگفت‌زده کرده است؛ تانک‌های صهیونیستی هم هدف حملات مقاومت قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی اسرائیلی‌ها توانایی ایستادگی بیش از این را ندارند. اگر مقاومت بتواند به پایداری خود ادامه دهد اسرائیلی‌ها عقب‌نشینی خواهند کرد و سناریوی جنگ‌های 33 روزه و 22 روزه بار دیگر تکرار خواهد شد. اگر چنین شود فضا برای کمک‌رسانی فراهم می‌شود. البته فشار کشورهای عضو عدم تعهد و کشورهای عضو کنفرانس اسلامی بر مصر برای بازکردن گذرگاه رفح ممکن است حکومت مصر را وادار به همکاری کند. در داخل مصر هم فشارهایی بر دولت این کشور برای کمک‌رسانی به مردم غزه وجود دارد و گمان می‌رود گذرگاه رفح در روزهای آتی باز شود. متأسفانه در حال حاضر هم در صحنه بین‌المللی و هم از سوی کشورهای عربی هیچ کشور قدرتمند و تأثیرگذاری از فلسطینی‌ها حمایت نمی‌کند و این نشانه مظلومیت بیش از حد فلسطینی‌ها در جنگ اخیر است که باید بیش از این مورد توجه قرار گیرد.
منبع: روزنامه ایران 13/5/93
نظر شما