این حرفت در مورد رشته های تکواندو و کشتی میتونه صدق کنه ولی رشته ماراتون با بقیه رشته های روزشی فرق میکنه بخصوص برای ایران که حتی به پایان خط رسیدن هم موفقیت بزرگیه.پس تباید از این ورزشکار ایرانی خورده بگیریم.چون کسی ازش انتظار مدال نداشت
درسته كه بدنش بعد 42 كيلومتر و خرده اي دويدن ديگه نا نداره ولي احسنت ها و آفرينها براي اينه كه با وجود اينكه ناي نفس كشيدن هم نداره بازم ايستاده و كنار نكشيده و مسابقه اي كه شروع كرده رو به پايان ميرسونه
انتظار صفر و يكي از ورزشكارها يا هيچ كس ديگه اي نداشته باشيم
کاملا مشخصه که داره نمایش اجرا میکنه
خیلی ببخشید، مگه دفعه اولشه که ماراتن میدوه؟
یه دونده عادی ماراتن 42 کیلومتر و تو یه زمان مخصوصی میدوه و سعی میکنه رکورد خودش و ارتقا بده
دیگه این مسخره بازیا چیه که چهار دست و پا از خط رد میشه بعدش پا میشه وایمیسته و راه میره؟
همش شو بود واسه گرفتن پاداش
نظر شما