آقای کلانتری، آقای نجفی، لطفاً پردیسان را به حال خود بگذارید!

در این تفاهم‌نامه‌ی مغشوش و پرتناقض آمده است که در این پارک باید «روشنایی... و امکانات رفاهی، فرهنگی، ورزشی و آموزشی» تأمین شود... ، فضای سبز آن «توسعه» یابد... ، و «منابع درآمدیِ کاربری‌های رفاهی- تفریحی و خدماتی» آن به شهرداری تعلق گیرد... . از این عبارت‌ها به‌روشنی می‌توان دریافت که قرار است این تنها تکه زمین طبیعی که در داخل شهرِ بی‌دروپیکر تهران باقی مانده، به سرنوشت ناپایدار دیگر عرصه‌های شهر دچار شود. چند تعارف کم‌رمق مانند «افزایش ظرفیت های محیط زیستی»(؟!) و «حفظ ذخایر اکولوژیک شهر» هم در تفاهم‌نامه آمده که بی‌شک برای حفظ ظاهر است. دلیل بر این مدعا این که شهرداری تهران کم‌ترین پیشینه و علاقه‌ای به حفظ محیط‌های طبیعی ندارد (و شاید جزء وظیفه‌هایش هم نباشد) و راه اصلیِ درآمدش فروش مجوز ساختمان است و از دیگر فعالیت‌هایش مشارکت در پیمانکاری‌ها و ساخت‌وسازها، حتی به قیمت بدهکار کردن شهر.

از این تفاهم‌نامه، بوی فساد (یا اگر خوش‌بین باشیم: بی‌انضباطیِ) مالی می‌آید. شهرداری‌ای که به گفته‌ی خود شهردار، به اندازه‌ی یک‌ونیم برابر بودجه‌ی سالانه‌اش بدهی دارد، این چهارصد میلیارد تومان را از کجا خواهد آورد تا خرج زیر و رو کردن این آخرین باقیمانده از محیط طبیعی تهران کند؟ می‌توان رانت‌خوارانی را که از دیرباز در محفل‌هایشان با ادبیات بسازوبفروشیِ خود، پردیسان را یک «مِلک مرغوب چهار نبش» خوانده‌اند، با چشم دل دید که لبخندی بر لب دارند و به قول خودِ کلانتری می‌خواهند خیر این معامله را ببینند!
کلانتری، سازمان محیط زیست را در مراسم امضای تفاهم‌نامه «مستضعف» و «فقیر» خواند. بعید می‌دانم اشخاصی با کم‌ترین عِرق محیط زیستی، یا شکارچیانِ غیرمجاز و تجاوزکنندگان به عرصه‌های حفاظت‌شده هم به چنین صراحتی بر بیچارگی این سازمان تأکید کرده باشند. کلانتری به جای آن که اقتدار سازمان محیط زیست و قانون مربوطه را اعلام کند، برای چندمین بار بر ضعف آن مهر تأیید زد. سازمانی که نخواهد در بیخ گوش خود، سیصد هکتار منطقه‌ی طبیعی را نگهدارد، قطعاً میل ندارد که صدها هزار هکتار عرصه‌ی طبیعیِ زیر مدیریت خود را حفاظت کند، و رییس آن هم باید بگوید که این دستگاه زبون است.

اما، کلانتری باید بداند که مسئولیتی در باب توسعه‌ی فضای سبز تهران ندارد و طبق ماده‌ی یک قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، وظیفه‌ی سازمان متبوع‌اش «پیشگیری و ممانعت از هر نوع آلودگی و هر اقدام مخربی که موجب برهم خوردن تعادل و‌ تناسب محیط زیست می‌شود، همچنین [مدیریت] کلیه‌ی امور مربوط به جانوران وحشی و آبزیان آب‌های داخلی» است. تفاهم‌نامه‌ی بهسازی و احیای پارک پردیسان که میان نجفی و کلانتری امضا شده، با روح قانون حفاظت محیط زیست مغایرت دارد و باید لغو شود.