حیدر بوذرجمهر
بدون شک لبنان، سوریه و ایران را باید محور اصلی مقاومت در برابر زیاده خواهی و تجاوزکاری اسرائیل نامید و این گزاف نیست که آمریکا و اسرائیل همواره کوشیده اند تا این محور مقاومت را با هر دسیسه و ترفندی تضعیف کنند. با این همه در چندسال گذشته همه تیرهای جبهه ضد مقاومت به سنگ خورده است و رویدادهای منطقه و جهان به سمتی رفته است که این محور روز به روز تقویت شده است. نزدیکی ناگهانی ترکیه به این محور، ورود حزب الله به دولت لبنان و قدرت گرفتن حماس در غزه و بیشتر شدن محبوبیت آنها را می توان از این دست رویدادها برشمرد. حالا اگر مبارک سقوط کند کابوس اسرائیل کامل می شود. سرهنگ مصطفی حمدان، دبیر کل هیئت رهبری جنبش ناصری‌های مستقل لبنان با اشاره به اینکه مصر لحظات تاریخی و سرنوشت سازی را سپری می‌کند گفت: اگر مبارک سقوط کند بدون شک محور مقاومت تقویت خواهدشد. او در گفتگو با خبرآنلاین تصریح کرد ملت مصر دیگر از ستم‌های 30 ساله نظام تک حزبی حسنی مبارک به ستوه آمده اند و در خلال دوهفته گذشته در خیابان‌های شهرهای مختلف دست به چنان مقاومتی زده اند که حسنی مبارک مجبور شده جبهه به جبهه و گام به گام عقب بنشیند تا شاید بتواند خشم مردم را کنترل کند. گفتگوی اختصاصی خبر با که در زیر می‌خوانید:
نظر شما درباره آخرین تحولات مصر چیست؟
آنچه در مصر می‌گذرد نمونه روشنی برای همه نظام‌های عربی و تمامی سران عرب است. بسیار ضروری است که به قضایا و امور مردم توجه ویژه شود و به آنها اهمیت داده شود. لازم است که کشوری به بزرگی مصر امکان دفاع از خود را داشته باشد. متاسفانه مصر در حال حاضر خود را از درگیری‌های عربی - اسرائیلی به بهانه رسیدگی به رزق و روزی مردم خارج ساخته است. مصر اکنون هیچ نقشی در تحولات منطقه‌ای ندارد در حالی که مردم نیز در فقر و گرسنگی به سر می‌برند و روز به روز بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرند. ما این گونه برداشت می‌کنیم آنچه در مصر حاصل شده واکنش منطقی ملت مصر است که دو موضوع را در دو دهه گذشته بیش از پیش مطالبه کرده است. یکی آزادی و دموکراسی است، ملت خواستار توجه سیاسی حقیقی و بازسازی موسسه‌های مدنی مصری است. دیگری نیز تامین حداقل یک لقمه نان برای زندگی است. دیگر بیش از این جایز نیست که کشوری که روزگاری آن را "مادر دنیا" می‌نامیدند و آن را پایتخت جهان عرب می‌دانستند و محور بسیاری از مسائل و قضایای ملل عرب و مردم آفریقا بود در نتیجه مزدوری حاکمان آن و تبعیت بی‌چون و چرایی که به طور کامل از غرب دارند، در محاق بماند. به همین دلیل است که می‌گوییم مصر نمونه‌ای برای همه نظام‌های عربی است، نظامی که می‌خواست دائما ما را وابسته به غرب کند و بیش از پیش ما را به فروپاشی و قهقرا ببرد که البته دیگر دوران بقای آن بسیار محدود است.
چه شد مبارک پس از 30 سال برای خود معاون تعیین کرد؟
بر کسی مخفی نیست که نظام مایل بود نوعی وراثت سیاسی از خود به جای بگذارد و بر کسی نیز پوشیده نیست که کسی که نقش بزرگی در اداره کشور دارد از قبل برنامه ریزی شده بود که روزی رئیس جمهور شود، نبود معاون رئیس جمهور نیز در حقیقت تاکیدی بر رغبت نظام برای وراثتی شدن جایگاه ریاست جمهوری است. اما این موضوع اکنون شکست خورد و تلاش برای متفاوت بودن وضعیت از طریق انتخاب معاون برای رئیس جمهور تلاشی کورکورانه بود که آن نیز شکست خورد. چرا که این ملت مصر است که همواره ملتی صاحب اراده در جهان عرب و دنیای اسلام بوده که می‌تواند وضعیت جاری را اصلاح کند و تغییراتی مناسب با اسلوب دموکراتیک و ملی به وجود آورد. این ملت می‌تواند بار دیگر جایگاه مصر را احیا کند و در درگیری‌های عربی - اسرائیلی در صف مقدم بایستد.
درباره حکومت جدید چه فکر می‌کنید؟
از آنچه از تظاهرات میلیونی بر می‌آید و مخالفت ملت استنباط می‌شود، این ملت با این تغییرها راضی نمی‌شود. به اعتقاد آنها تغییراتی که تا کنون انجام شده فقط دکور است و تغییری اساسی حاصل نشده است. مشکل راس نظام است که همچنان گوش خود را در برابر مطالبات مردم که فقط سرنگونی او و نظامش را می‌خواهد، می‌گیرد. آنچه نظام انجام داد مورد توافق مردم نبوده است به اعتقاد مردم این تغییرات دکوری، عمیق نبوده و جوهره نظام را تغییر نداده است. آنها می‌خواهند که اوضاع اقتصادی و اجتماعی‌شان تغییرات شگرف داشته باشد و از آزادی سیاسی و آزادی بیان برخوردار باشند.
به نظر شما تغییر نظام در مصر و تشکیل حکومت وحدت ملی می‌تواند انعکاس ایجابی بر درگیری‌های عربی - اسرائیلی داشته باشد و آیا می‌تواند جایگاه ملت را تقویت کند؟
مصر از لحاظ تاریخی و حتی از زمان عبدالناصر و محمد علی پاشا از زمان‌های دور نقشی اساسی در محیط پیرامونی خود سوای از درگیری‌های عربی - اسرائیلی داشته است. حتی در کمک به کشورهای آفریقایی، دیدیم که همین دیروز بود که به تقسیم سودان و محاصره غزه کمک کرد و دیدیم که چگونه به نفع دشمن علیه فلسطینی‌ها و مقاومت وارد عمل شد. اینها همگی نشان از ناکامی‌های سیاسی این حکومت است. اما امید ما ملت مصر است. ملتی که همواره صاحب اراده بوده و در صف مقدم خلق ادبیات، هنر، سیاست و پان‌عربیسم ایستاده است. کشوری که به دنبال تصحیح مسیر سیاسی خود بوده و این حرکت انقلابی‌ای که اکنون شاهدیم نخستین تلاش برای رسیدن به اهداف بلندبالای آن است.هدفی که از طریق سقوط نظام فعلی و تشکیل حکومت و نظام جدید که بتواند مطالبات ملت را فراهم کند پدید می‌آید و می‌تواند جبهه کشورهای مقاومت در برابر پروژه امریکایی در منطقه را تقویت کند.
نظر شما درباره شانه خالی کردن امریکا در حمایتش از هم‌پیمانانش و این برداشت دشمن اسرائیلی که سقوط مبارک خسارتی برای هم‌پیمان استراتژیک آن محسوب می‌شود را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قطعا خروج مصر از گردونه درگیری‌های عربی - اسرائیلی می‌تواند خلل بزرگی را در این معادله ایجاد کند. به نظر ما محور اصلی درگیری‌های عربی - اسرائیلی مصر متوجه سوریه، فلسطین و لبنان به علاوه تضعیف حمایت ترکیه و ایران از قضیه فلسطینی است چرا که از نگاه صهیونیست ها این کشورها برای رویارویی با نفوذ امریکایی و اسرائیلی در منطقه همسو شده اند و حالا اگر مصر از زیر یوغ مبارک خارج شود این محور تقویت می شود. 16246
ترجمه: سیدعلی موسوی خلخالی
نظر شما