تنها یک ماه پیش از این، موضوع نفت تمام مکالمات در دنیای اقتصاد را به خود اختصاص داده بود چرا که این بازار پیش از این هرگز به این صورت دچار بحران اعتباری نشده بود و به ویژه پس از پشت سر گذاشتن سپتامبر 2008 هرگز چنین تصوری هم نمی‌کرد. قیمت‌ها بیش از دوبرابر شده بود و صحبت از یک خیزش جدید در بازار نفت همه جا در وال‌استریت به گوش می‌خورد. اما مسائل در بازار نفت به سرعت روند دیگری به خود گرفت، به ویژه در بازار اعتبارات و رونق نفتی. در 8 جولای وال‌استریت ژورنال مقاله‌ای را به قلم رئیس‌جمهوری فرانسه نیکلای سارکوزی و نخست‌وزیر انگلیس گوردون براون منتشر کرد که در آن مقاله این دو نفر بازرگانان مواد اولیه و خام نظیر نفت را به دلیل بی‌ثباتی در این بازار سرزنش کرده‌اند.
در همین حال کنگره کمیسیون تجارت مواد اولیه را تهدید کرده است که هر چه زودتر فکری به حال محتکران و سفته‌بازان این بازار بکند و اقدامی در مقابل آنان انجام دهد. همزمان با آغاز تابستان، قیمت نفت خام تا 60 دلار برای هر بشکه سقوط کرد و توجه وال‌استریت را به جای دیگری معطوف کرد: آیا نوری در درآمدهای نیمه دوم فصل جاری خواهد تابید؟ بسیاری از گروه‌های تجاری در لبه ورشکستگی نوسان می‌کنند.
پیشگویی‌های زیادی در سر‌اسر دنیا انجام می‌شود، تخمین‌هایی که در دامنه 40 دلار برای هر بشکه تا 80 دلار در نوسان است، کسی معتقد است بازار عاقبت رو به رشد خواهد داشت، کسی معتقد است باید همین سهام موجود را هم واگذار کرد و عقایدی به شدت متناقض از بهبود و یا رکود بازار که هر روز منتشر می‌شوند. همه می‌دانند سقوط اقتصادی که در سال 2008 اتفاق افتاد همه مؤلفه‌های بازار را از میان برد و ویران کرد. تقاضا ناگهان پایین آمد، اوپک میزان تولید خود را برای نگه داشت قیمت پایین آورد، میزان موجودی نفت در دنیا به سرعت بالا رفت به طوری که هم‌اکنون بیش از 600 میلیون بشکه بیشتر از میزان تقاضا نفت موجود است، موافقان و مخالفان در تحلیل‌های بازار در این نکته با هم موافقند که این موقعیت فعلی با کاهش نابالانسی فعلی به 300 میلیون بشکه خود آغاز به اصلاح خود کرده است.
این چیزی بود که بعد از سقوط عظیم بازار اتفاق افتاد، آغاز عرضه کمتر. اما تحلیلگران نفتی دریافته‌اند که بسیار مشکل بتوان دولت‌های عضو اوپک وادار کرد که خطر سهمیه خود را دنبال کنند. اما بازار نفت بسیار بیشتر از اینها وابسته به اقتصاد جهانی است. در حال حاضر بسیاری از اقتصاددانان انتظار دارند که صنایع دوباره شروع به تجدید موجودی نفت خود بکنند و این خود محرکی برای رشد اقتصادی خواهد بود و این موضوع در حلقه خود می‌تواند محرکی برای تقاضا برای محصولات پتروشیمی باشد.
همه بر این موضوع اتفاق نظر دارند که آغاز رشد اقتصادی عدم تعادل میان عرضه و تقاضا را از میان نخواهد برد بلکه آن را کاهش خواهد داد.
تی روز تحلیلگر تایم پارکر می‌گوید: نفت رو به جلو حرکت می‌کند، ولی در مورد اینکه قادر خواهد بود قیمت خود را در سطح مطلوب حفظ کند هیچ چیز نمی‌توان گفت.
نظر شما