نخستین تصاویر از چهره سیف‌الله داد، زمانی در ذهن من شکل گرفت که قبل از انقلاب در دوران دانشجویی در دانشگاه شیراز مشغول به تحصیل بود. او از همان زمان آدم مسئول و متعهدی بود، نسبت به مسائل جاری در جامعه حساسیت داشت و همیشه در صحنه‌های سیاسی حاضر بود و در جمع دانشجویان مسلمان در مقابل رژیم پلهوی ایستادگی می‌کرد.
این ایستادگی‌ها و مقاومت‌های او به تبع تعقیب‌ها و آزار و اذیت‌های رژیم را هم به همراه داشت تا اینکه بعد از انقلاب داد وارد عرصه فرهنگی و هنری شد و مسئولیت‌های مدیریتی را در بخش‌های مختلف از جمله صداو سیما، مرکز آموزش فیلمسازی و بالاخره در معاونت امور سینمایی برعهده گرفت. مشخص‌ترین ویژگی دوران مدیریت سیف‌الله داد در معاونت امور سینمایی حضور پررنگ اهالی سینما در تدبیر و برنامه‌ریزی امور سینمایی بود. در آن مقطع بسیاری از امور مربوط به سینما به صنوف محول شد و حضور شوراهای صنفی در کانون‌های برنامه‌ریزی موجب بالا رفتن کیفیت برنامه‌ها و طرح‌ها شد.
او علاوه بر مدیریت درخشان در حوزه فرهنگ و سینما فیلم‌های ارزشمندی نیز ساخته است. سیف‌الله داد هنرمند صاحب نظری بود که هم می‌نوشت و هم فیلم می‌ساخت و در تمامی این حوزه‌ها متعهدانه علاقه و اصرار به حفظ اصول داشت. در حوزه حقیر فرهنگ و هنر ما هر هنرمند و مدیر قابلی که از بین ما می‌رود جای او همچنان خالی می‌ماند و جای خالی او قابل پر شدن نیست.
نظر شما