خاطرات ایام کرونایی؛ به‌قول زنده‌یاد مرتضی احمدی که می‌خواند «ای سال بری برنگردی»

شنبه دوم فروردین ۱۳۹۹:
عیدنوروز و مبعث تون مبارک. بقول زنده یاد مرتضی احمدی که می خواند ای سال بری برنگردی. سال ۹۸ از اون ساله بود. میشه یعنی؟
سفره‌های هفت سین امسال خیلی غریبانه بود. دور هم نبودیم. غم پنهان و آشکاری فرو می‌ریخت روی شادمانه‌ترین لحظاتمان. تاریخ به یادش باشد در این شرایط هم نوروزمان را پاس داشتیم.
بچه‌ها برای عید دیدنی آمدند پایین. با فاصله هم را دیدیم. شب هم با قوم‌ و خویش‌ها ویدیو چت کردیم. به کلی آدم هم زنگ زدیم برا تبریک.
اروپا چه وضعی شده. آمریکا هم داره الوی کرونایی می‌گیرد. فوتی‌های ایتالیا چند روزه زد رو دست چین. آمار رسمی فوتی‌ها و مبتلاهای ایران هم همچنان رو به افزایش است. هیچ حادثه تاریخی به وقتش معلوم نمی‌شود که نقطه عطف است. هر یک نفر کمتر در هر جای دنیا کشته کرونایی شوند، بشریت شادمانتر است.
 قبل انقلاب میگفتند ماهی ازون برون حرام است. بعد معلوم شد فلس دارد و حرام نیست. سالهای اول انقلاب جوک در آورده بودند که ازون برونی ها را از جهنم دارند بر می گردانند بهشت. حالا برای زلزله و سیل نماز وحشت واجبه. علما بررسی کنند تکلیف شرعی وحشت از کرونا چیست؟ نماز ندارد؟
ما به تزریق شادی نیازمندیم. حتی دوپینگ شادی. هم چنان که حرم‌ها و مساجد از سر اضطرار بسته شده، معیارهای سختگیرانه شادی هم باید تغییر کند.
طنازان از جوک ساختن خسته نشوند. جوانها جوانی کردن را فراموش نکنند.
بعد کرونا دنیای دیگری، دین دیگری، رفتار اجتماعی دیگری و اقتصاد دیگری خواهیم داشت. ریل مسیر انسانیت در حال جا به جایی است.
تا دلتان بخواهد پیام‌های سند تو آلی برای تبریک نوروز گرفتم. طرفتان می‌فهمد سند تو آله. حتی اگر مثل ولنتاین کارت هم بزنید روی گل که فقط به خاطر تو. بقول مشهدی‌ها چه واجب کرده. تافردا.

* منتشر شده در کانال تلگرام نوبسنده . ۲ فروردین ۱۳۹۹