یادآور می‌شود که کروناویروس بیشتر به کسانی که از سیستم ایمنی ضعیف، رنج می‌برند، حمله می‌کند و درواقع، افرادی که نحیف بوده و از نبودِ توان بدنی قوی رنجور هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند؛ و تصور ذهنی عموم مردم آن است که با روزه‌گرفتن، بدن ضعیف‌تر شده و امکان ابتلا به بیماری کروناویروس را افزایش می‌دهد.
حال، با توجه به این مقدمه‌ی کوتاه و دیگر نقطه‌نظرهای پزشکی، این پرسش مطرح است که روزه در چنین شرایطی، بر چه‌کسانی واجب نیست؟ و اگر کسی از خوف و ترس از ابتلا به بیماری کرونا، روزه نگیرد، حکم فقهی آن چیست؟
مثلاً یکی از توصیه‌های پیشگیرانه این است که دست‌کم روزی دو بار، هر صبح بعد از بیدارشدن و شب‌ها قبل از خواب، با آب‌نمک (ترجیحاً با آب نیمه‌داغ) غرغره کرده و هم‌چنین استنشاق کنیم تا از ابتلا به کروناویروس در امان باشیم. سؤال این است که در ماه مبارک رمضان، تکلیفِ چیست؟
بنا براین، ضروری به‌نظر می‌رسد که آیات عظام و مراجع تقلید، نظر فقهی خود را اعلام نموده و موضوع از طریق ستاد مبارزه با کرونا و صداوسیما و دیگر رسانه‌ها هم‌چون مطبوعات و خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری و ابزارهای اطلاع‌رسان در فضای سایبر، با هماهنگی لازم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به‌نحو مطلوب اطلاع‌رسانی شود.
* پژوهش‌گر مسایل حقوقی و مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی تهران
نظر شما