اخیرا آقای میرسلیم نماینده محترم تهران ، صراحتا رئیس محترم مجلس را متهم کرده است که در زمان تصدی شهرداری تهران ، برای منتفی شدن تحقیق و تفحص از این دستگاه، مبلغی به یک عضو کمیسیون عمران مجلس پرداخته است.
. این سخن درستی است که آقای میرسلیم به عنوان یک سیاستمدار کارکشته حزبی و متدین، نباید پیش از آنکه چنین اتهامی اثبات شود آن را رسانه ای می کرد، اما اکنون که آب روی زمین ریخته و قابل برگرداندن نیست باید برای بازگشت اعتماد عمومی تدبیر کرد.
در حال حاضر متاسفانه فضای پرابهامی ایجاد شده که تداوم آن نه به صلاح مجلس و رئیس آن و نه به سود آقای میرسلیم است. و نیز فشار سیاسی-رسانه ای علیه آقای میرسلیم از سوی برخی نزدیکان رئیس محترم مجلس، نه تنها ابهام زدایی نمی کند که چنین تداعی می شود قصدسرپوش گذاردن بر آن را دارند.
اینکه گفته شده شکایتی از آقای میرسلیم به قوه قضاییه ارجاع شده، باز هم مشکلی را حل نمی کند و چه بسا بر آن بیفزاید. فرض کنیم آقای میرسلیم به جرم نشر اکاذیب محکوم شود. با چنین رایی پرونده مختومه می شود اما آنچه در افکار عمومی رسوب کرده از بین می رود؟
یکی از راه حل های موضوع ،حضور آقای میرسلیم و عضو کمیسیون عمران مجلس در یک جلسه و بیان شفاف ادعاهای طرف اول و توضیحات طرف مقابل است. ممکن است گفته شود این توضیحات در دادگاه هم می تواند ارائه شود، اما موضوعی که چنین وزن سنگینی در فضای سیاسی کشور پدید آورده تنها در صورتی قابل حل است که کاملا شفاف بیان شود.
فرض اولیه این است که چنین اتهامی بلاوجه است و دفاعیات افرادی که مورد اتهام قرار گرفته اند می تواند نقطه پایان بر همه چیز باشد. از مجلسی که شعارش شفافیت است جز این انتظار نمی رود.
طبیعی است آقای میرسلیم توجه دارد که اظهاراتش در روزهای اخیر، تنها در حوزه رسانه های داخلی باقی نمانده و ضدانقلاب در فضای مجازی بیشترین بهره را از آن برده است. برای بازگرداندن حیثیت قوه مقننه، او وظیفه اصلی را بر عهده دارد، هر چند که می تواند همچنان از منتقدان آقای قالیباف باشد.
* این یادداشت در روزنامه شهرآرا منتشر شده است.
