به گزارش خبرآنلاین به نقل زا سایت کتابخانه مجلس وی با بیان اینکه دشتی نماد افراط در ملی‌گرایی و وطن‌پرستی به شمار می‌آید، افزود: اندیشه دشتی در سه مقطع قبل از کودتای ۱۲۹۹ ، از کودتای ۱۲۹۹ تا تحویل سلطنت در سال ۱۳۰۴ و از سال ۱۳۰۶ تا ۱۳۲۰ قابل بررسی است.
جعفری به زمینه شکل‌گیری اندیشه‌های سیاسی در دشتی اشاره کرد و توضیح داد: شرایط محیط خانوادگی که روحانی بودن، شرایط ایران و عراق آن زمان در جریان جنگ جهانی اول و نیز شرایط سیاسی حاکم بر ایران و انعکاس مسائل در مطبوعات آن دوره از جمله مواردی بود که در شکل‌گیری اندیشه‌های سیاسی در دشتی نقش موثر داشت.
وی به مرحله دوم عملکرد سیاسی دشتی اشاره کرد و گفت: زمینه اندیشه سیاسی دشتی در این دوره اصل ماجرای کودتای ۱۲۹۹ و اقدامات رضاخان بود که عملکرد آن در مخالفت با سیدضیاء به عنوان عامل انگلستان، نگارش کتاب "ایام محبس"به‌عنوان اولین گزارش‌نویسی از زندان سیاسی، دفاع سرسخت از رضاخان و باور افراطی به منجی بودن وی در آن مقطع تاریخی دیده می‌شود که باعث شد دشتی به یکی از مهمترین چهره‌های موثر در فراهم کردن زمینه برای تعقیب سلطنت تبدیل شود.
جعفری زمینه‌های مرحله سوم اندیشه سیاسی دشتی را تغییرات محسوس فرهنگی سیاسی در دوره رضاشاه و اقدامات نوگرایانه غربی وی و نیز فراز و فرود زندگی رجل سیاسی آن دوره برشمرد و درخصوص عملکرد دشتی در این مرحله گفت: اعتقاد شدید به ملی‌گرایی و وطن، باور عمیق قلبی به رضاخان به‌عنوان یک وطن‌پرست ضدبیگانه، تردید اندیشه دشتی نسبت به اقدامات فرهنگی، بی‌ثباتی اندیشه سیاسی و پذیرفتن مسئولیت سانسور مطبوعات در عملکرد وی دیده می‌شود.
این استاد تاریخ خاطرنشان ساخت: بررسی اندیشه و عملکرد سیاسی دشتی به‌عنوان یک رجل سیاسی نشان می‌دهد که وی با وجود حضور در این دوران‌ها نتوانسته به اهداف و آمال خود دست یابد و می‌توان او را به عنوان رجل سیاسی حزب باد معرفی کرد. زیرا پس از سقوط رضاشاه به اولین و اصلی‌ترین منتقد وی تبدیل می‌شود.
/6262
نظر شما