توماس فریدمن در یادداشتی برای نیویورک تایمز نوشت: وقوع این دو استثنا به هیچ وجه ماجرای خوشایندی نیست، چرا که در هر دو این سرزمین پتانسیل لازم بیش از تونس یا مصر برای وقوع انقلاب را در خود جای داده بودند . نکته جالب داستان اینجاست که نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا سخن می گوید و محمود عباس هم برای سخنرانی به سازمان ملل خواهد رفت، این در حالیست که این دو نفر باید با هم به گفتگو می نشستند.
وی در ادامه افزود: آنچه در میدان تحریر قاهره گذشت برای هر دو طرف درس هایی در خود جای داده بود. خطاب به فلسطینی ها باید بگویم: شما اعتقاد دارید که اسرائیلی ها شما را به سیخ کشیده اند و دلیل آن هم این است که خود را در محفظه ای گرفتار می بینید. اگر دست به خشونت ببرید ، شما را تروریست می خوانند. اگر از خشونت پرهیز کنید هم اسرائیلی ها صلح را در بسته ای کرده و به آرامی در جیب می گذارند.
فریدمن بر این باور است که باید با همان مشت آهنین اسرائیل در مواجهه با جریان صلح با این رژیم وارد مباحثه شوید. یک اصل وجود دارد: هر حزبی که اکثریت خاموش را در این رژیم در اختیار دارد در حقیقت برنده است.
پیشنهاد او برای فلسطینی ها اینست که آنها باید هر جمعه را از همین امروز " روز صلح " بخوانند. باید در کرانه باختری حرکت به سمت بیت المقدس را آغاز کنند و یا خود دو چیز حمل کنند: یک شاخه زیتون و پلاکاردی که بر روی آن نوشته شده باشد: دو سرزمین ، برای دو ملت! 26149
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
نظر شما