غار ایوب: حوضچه آرزو و سوراخ حلال و حرام /عکس

کوه ایوب که غار ایوب در آن قرار دارد در جنوب شرقی شهر دهج واقع در استان کرمان با ارتفاع حدود سه هزار و 200 متر در منطقه کوهستانی دهج که جزو کوه های رشته مرکزی ایران است قرار دارد. برای دیدن این غار باید از جاده اصلی بندر عباس- تهران از دو راهی جوزم، جاده آن گذر کنید و با طی حدود 35 کیلومتر به غار ایوب برسید.
اصلی ترین مشخصه غار ایوب دهانه بسیار بزرگ غار در نیمه های کوه در ارتفاعی بالا است. حالت لانه زنبوری داخل غار به دلیل فرسایش در اثر باد که با دانه‌های ماسه بسرعت بر سنگ داسیت کوبیده شده، افزایش یافته است.در این مکان تاریخ، خستگی خود را با خمیازه بزرگ‌ترین غار آذرین ایران به شیوه‌ای زیبا در حواشی شهر دهج از توابع شهربابک به نمایش گذاشته است.این غار خسته از گذر زمان در دل کوه چنان خستگی از تن می‌زداید که بزرگترین دهانه را با 50 متر طول و 40 متر ارتفاع به نمایش گذارده است.

بزرگترین دهانه غار ایران
در گوشه ای از دیواره شرقی، شریان باریکی از آب از سقف جاری است. در پای این دیواره حوضچه ای کوچک قرار دارد که این آب در آن جمع می شود آبی بس خنک و گورا به خصوص برای تشنگانی که خسته از کوه پیمایی به این مکان می رسند با نوشیدن جرعه ای از این آب خستگی راه را از تن بیرون می کنند.

حوض آرزوها
کمی بالاتر در سمت حوضچه جایگاهی هموار و صاف قرار دارد که در مرکز آن چاله کوچک هاونگ مانندی به چشم می خورد که به نام هاونگ یا حوض آرزو معروف است. محلی ها اعتقاد دارند که اگر آرزومندی نیت کرده و قطعه ای سنگ را در داخل آن پرتاب کند، اگر سنگ بعد از برخورد مستقیم به بالا و خارج از هاونگ پرتاب شد، آرزوی نیت شده برآورده خواهد شد.
در سمت جنوب غربی غار در دل دیواره نازکی از صخره سوراخی دایره مانند با قطر کمی وجود دارد که به سوراخ حلال و حرام مشهور است و بازدیدکنندگان سعی می کند با سر و به صورت خوابیده از آن عبور کند.
قدمگاه ایوب
در بین حوضچه و سوراخ حلال و حرام جایگاههایی برای نشستن و استراحت زائرین خسته است که منزلگاه نامیده می شود.در این مکانها محل استراحت، نماز گذاردن، نهار و شام خوردن است البته در زمانهای نه چندان دور بیشتر برای اتراق شبانه استفاده می شد ولی امروزه این کارکرد منزل گاه رو به تضعیف است امروزه بیشتر برای استراحت کوتاه مدت و عبادات استفاده می شود.
حدود 150 متر بالاتر از منزلگاه زیارتگاه و جایگاه بچه مهتابی ها قراردارد در محل زیارتگاه محلی گود شده شبیه به ردپای انسانی با فیزیک بدنی قوی وجود دارد که آن را منتسب به حضرت ایوب می کنند.
در واقع عامل جذب معتقدین به این غار همین مکان است برای رسیدن به جایگاه زیارت نردبان نصب شده که زائر از آن بالا می رود و زیارت می کنند در مقابل آن جایگاهی برای نماز گذاردن است که سه نفر همزمان می توانند در آن نماز بگذارند.
در ارتفاعی پائین تر از این جایگاه در سمت راست محلی است که گفته می شود شبهای جمعه تعدادی کودک که به بچه مهتابی معروفند زمزمه می کنند و افراد حاضر در غار معتقد می توانند بشنوند.

بزرگترین دهانه غار ایران
در سمت راست ورودی غار در ارتفاع دیواره قسمتی تو خالی است که بایستی با نردبان به آن دست یافت.مردم در زمانهای دور در جلوی آن دیواری ساخته بودند که آنها را در مقابل دشمنان و رقبایشان و سرما و گرما محفوظ نگه می داشت.
در پایین کوه که نقطه آغاز صعود به غار است سنگ بسیار بزرگی وجود دارد که به سنگ بارانداز معروف است. زیرا زائرین می توانند با وسایل حمل و نقل قدیمی یا مدرن فقط تا کنار این سنگ بیایند و بقیه راه را مجبورند پیاده طی کنند تا به مقصود خود برسند که چیزی حدود یک ساعت زمان می برد لذا در اینجا بار بنه خود را پایین آورده و اتراق می کنند، افرادی که به هر علت نمی توانند بالا بروند در همین مکان می مانند به همین دلیل این سنگ به بار انداز معروف است.این غار بزرگترین غار آذرین ایران محسوب می‌شود و یکی از زیباترین دیدگاه‌های طبیعت را در دل کوه ایوب ایجاد کرده است.

45/233