پای سیاستمداران هم گیر است

محمدرضا نوروزپور
رسانه ها و سیاستمداران دلسوز مردم در غرب، تلاش می کنند ما باور کنیم مرداک و سردبیران ارشد او تنها مردان خبیثی هستند که در محور رفتارهای غیر انسانی و ضد شهروندی بوده اند، اما آنها تنها نبوده اند.

نخست وزیر انگلیس که به شدت به خاطر ماجرای رسوایی شنود توسط روزنامه نیوز آو د ورلد تحت فشار است روز چهارشنبه تا پای عذر خواهی از مردم کشورش پیش رفت و قطعا باید بیشتر از این هم پیش برود.

آنچه پای کامرون را در این پرونده رسوایی به صورت علنی باز می کند این است که یکی از عوامل اصلی شنودها، مشاور رسانه ای او در زمان فعالیت های انتخاباتی بوده است، اما این همه ماجرا نیست.

رسانه ها می گویند به خاطر اندی کالسون بوده است که دیوید کامرون روز چهارشنبه به صورت تلویحی از انگلیسی ها عذرخواهی کرده است اما واقعیت در روزهای آتی رنگ و لعابی تازه تر به خود خواهد گرفت.

نخست وزیر انگلیس که مانند روپرت مرداک، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت نیوزکورپوریشن برای ادای توضیحات به پارلمان انگلستان رفته بود در نشست مجلس عوام اعلام کرد اگر اطلاعاتی را که اکنون در اختیار دارد قبلا در دست داشت اندی کالسون سردبیر سابق روزنامه «نیوز آو د ورلد» را به عنوان مشاور خود انتخاب نمی کرد، اما شک نکنید که او دروغ می گوید. او اساسا مشاور کامرون بود چون به مرداک نزدیک بود و می توانست از طریق رسانه های او در رای دهندگان نفوذ کند. اساسا قرار مرداک با محافظه کاران براین بودکه از آنها در انتخابات حمایت کند.

این موضوع در اظهار نظر برخی از نمایندگان پارلمان انگلیس، آنجا که گفتند حرف های کامرون را نمی توانند باور کنند، کاملا مشهود است،

از همین رو منتقدان مرداک و دولت انگلیس براین اعتقادندکه شنود مکالمات شهروندان بدون هماهنگی و دست کم مشارکت بخشی از دولت و سازمان های امنیتی انگلیس نمی توانسته انجام شده باشد. نگاهی به سالها فعالیت رسانه ای مرداک نشان می دهدکه پیشرفت های سریع و برق آسای او در آمریکا، انگلیس و سایر نقاط جهان بدون عنایت سیاستمداران غیر ممکن بوده است.

حضور افرادی در دولت کامرون  که اکنون متهم به نقض قوانین شهروندی در انگلیس شده اند، به تنهایی البته ننگن آور است تا آنجا که نخست وزیر انگلیس را وادار کند تا بگوید: "به سبب جنجالی که انتخاب اندی کالسون به پا کرده است متاسفم و اگر در آن زمان از این مطالب اطلاع داشتم وی را انتخاب نمی کردم." اما نباید به همین بسنده کرد.

به همین دلیل اینگونه اظهار تاسف ها بی معنی است. در دنیای امروز تنیدگی رسانه و سیاست بر هیچ کس پوشیده نیست و به درستی می توان ادعا کرد که رسوایی امروز مرداک ناشی از ناتوانی در کنترل واکنش ها و فعل و انفعالات صورت گرفته از این آمیزش خطرناک بوده است که منجر به انفجاری حیرت انگیز شده است.

به زودی تر دامنی سیاستمداران و مقامات امنیتی انگلیس و  حتی آمریکا در رسوایی های رسانه ای امپراتوری مرداک دیده خواهد شد، گرچه از همین حالا نیز برای اهل آن معلوم و عیان است. هرچقدر یک امپراتوری رسانه ای قدرت و ثروت داشته باشد فارغ از ارتباطات و هماهنگی با سیستم های امنیتی، پلیسی و فدرال یا قانونگذاری محال است اینچنین قادر به نقض حقوق شهروندی باشد.

گفته می شود پلیس رشوه گرفته، اما این رشوه در چه سطحی بوده است؟ گفته می شود سردبیران مرداک به برخی از مقامات امنیتی نیز نزدیک شده بوده و آنها را تطمیع کرده بودند اما آیا تطمیع چند مسئول برای چنین دسترسی بی نظیری به مسائل خصوصی شهروندان کفایت می کرده است؟ به طور قطع خیر. پس از همین جاست که روابط نزدیک شخص مرداک و سردبیران ارشد او با مقامات درجه یک پلیس و دستگاه امنیت و سیاستمداران طراز اول انگلیس و حتی آمریکا برای ارزیابی مهم جلوه می کند.

چند سال پیش ( 1380یا 81) درمقاله ای که برای هفته نامه سروش نوشته بودم به شکل گیری و توسعه امپراتوری مرداک در قالب شرکت نیوزکورپوریشن اشاره کردم و نمونه هایی از حمایت های بی بدیل سناتورهای جمهوریخواه و  شخص رونالد ریگان رئیس جمهور آمریکا از او را ذکر کردم. بدون حمایت های جمهوریخواهان در دهه 80 و 90 محال بود که مرداک بتواند امپراتوری خود را بنیانگذاری کند و شبکه فاکس نیوز را در رقابت با سی ان ان علم کند.

مرداک بدون حمایت بی بدیل جمهوریخواهان راستگرا در آمریکا و مارگارت تاچر محافظه کار در انگلیس امکان نداشت که بتواند امپراتوری خود را از غرب به شرق جهان گسترش دهد. بارها و بارها قانونگذاران به خاطر مرداک قوانین رسانه ای آمریکا و حتی انگلیس را عوض کرده اند. مجریان ارشد کشورهای نامبرده برای پیشبرد اهداف تجاری و رسانه ای او همیارش شده اند و مسئولان رسیدگی به جرایم مربوط به نقض حقوق شهروندی پرونده های مربوط به او و سردبیران ارشد و شرکت های تحت فرمانش را به بایگانی فرستاده اند.

در اینکه مرداک و سردبیران ارشد او مرکز ثقل رسوایی ها هستند، شکی نیست اما ساده لوحانه است اگر به نقش سیاستمداران حاضر در خانه شماره 10 خیابان داونینگ استریت در لندن و اتاق بیضی شکل ریاست جمهوری در واشنگتن بی توجهی شود.

فراموش نکنیم که رسانه های مرداک سال هاست که ابزار دست سیاستمداران آمریکایی و انگلیسی بوده اند و  از طریق همین رسانه های او بوده است که امریکا و انگلیس تلاش کرده اند دست کم دو جنگ بزرگ در منطقه را در میان افکار عمومی خود توجیه و مدیریت کنند. قطعا در برابر چنین خدمت بزرگی به اربابان سیاسی، رسیدن به دلارهای آمریکایی و پوندهای انگلیسی کمترین کاری بوده است که سیاستمدارن می توانسته اند در عوض، برای مرداک انجام دهند. خب فکر می کنید برای این کار باید چه می کرده اند.

یک مثل معروف هست که می گوید: "تو فقط بله را بگو، خودم راهش را پیدا می کنم." و البته سیاستمداران به مرداک بله گفتند و او و سردبیران ارشدش هم راه رسیدن به پول را پیدا کردند.

اکنون رسانه ها باز هم در حال فریب مردم هستند. همه چیز در مرداک و سردبیران ارشد او خلاصه نمی شود. این جنجالی که برسر مرداک 85 ساله که از پیش آماده مردن و کناره گیری از صندلی قدرت رسانه ای بود باز هم حاوی یک فریب است. نباید گول خورد، نمونه های بسیار زیاد درباره رابطه نخست وزیر کنونی، سابق و اسبق انگلیس با شخص مرداک و مدیران دیگر نیوزکورپوریشن و نیز ایضا در آمریکا  موید این ادعاست که سیاستمداران می کوشند پای خود را از این رسوایی بیرون بکشند.

4949